[nummer 297]
Voorwoord
Simonne Claeys en Jaak Van Holen
Van kunsten die het podium delen en zich in een tijdsverloop afspelen, kan verwacht worden dat ze spontaan tot samenwerking en kruisbestuiving komen. Dat is ook wel zo, ook over een grote tijdspanne heen. Het Gesamtkunstwerk van Wagner heeft het Griekse klassieke theater als model. Muziekencyclopedieën die het experimentele instrumentale theatervan Kagel vanaf 1960 als iets nieuws voorstellen, worden tegengesproken door Björn Heile Ma.Phd., professor aan de universiteit in Sussex en Kagelspecialist, die we bereid hebben gevonden hierover een bijdrage te leveren onder de titel Muziek voor open ogen.
Al sinds mensenheugenis zijn allerhande vormen van combinatie en versmelting tussen het theatrale en het muzikale bekend. Zachar Laskewicz, onlangs van België naar Taiwan verhuisd voor een
Weisse Rose, opera van Udo Zimmerman [Foto: Annemie Augustijns]
professoraat podiumkunsten, en zelf componist van velerlei theatermuziek, brengt dat duidelijk naar voren in zijn bijdrage over
Het Muziektheater in Bali.
De samenwerking tussen muziek en theater blijft echter precair. De grootste componisten hebben het op verschillende manieren uitgeprobeerd. Waar het echt lukte, was het appèl op het publiek soms enorm. Bart Van den Bossche, lector aan de KUL, brengt het boeiende relaas van Giuseppe Verdi en zijn politieke invloed.
De vraag of dit krachtige medium opera dan selectief voor een uitgelezen publiek van kenners moet zijn of integendeel voor de brede massa, is voornamelijk in de Verenigde Staten aan de orde geweest. Het meanderende verloop van die geschiedenis en de subtiele versmelting wordt verteld door Michael Sahl, componist die in dit verhaal zelf een grote rol heeft gespeeld. Hij schetst de evolutie van musical comedy en Minstrel Show tot de huidige veelvoudige en voor de toekomst veelbelovende wirwar van mogelijkheden.
Natuurlijk is het interessant om na te gaan welke houding Vlaanderen aanneemt. Medesamensteller Jaak Van Holen volgde het voorbije muziektheaterseizoen van drie Vlaamse muziektheatermakers: Muziektheater Transparant, Het muziek Lod, en muziektheatercollectief WALPURGIS. Hoe verscheiden de relatief rijke produktie in Vlaanderen is, blijkt verder uit de bijdrage van Yves Senden over wat bescheiden kameropera heet.
Auteursrechtelijk beschermd