Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 19

20
Aimée Diez-Thonon
Driemaal koorprijs

Aimée Diez-Thonon ontvangt de ereschaal van de Provincie West-Vlaanderen uit de handen van de Heer Gouverneur Ridder van Outryve d'Ydewalle. Foto Roger Devry, Oostende.

In de loop van de jaren is de B.R.T.-Prijs voor Schoolkoren uitgegroeid tot een felbegeerde onderscheiding. Zoals bekend is de moeder van de porseleinwinkel nog steeds de voorzichtigheid en daarom werd deze B.R.T.-Prijs van bij de aanvang gesplitst in twee evenwaardige prijzen: een voor het officieel onderwijs - een andere voor het vrij onderwijs. De belangstelling is verheugend groot: voor 1970 dienden zich een 70-tal schoolkoren aan (45 vrij, 25 officieel onderwijs). Als men nu vaststelt, dat het koor van het Koninklijk Lyceum van Oostende voor de derde naeenvolgende maal met de hoogste onderscheiding bekroond werd, dan blijkt duidelijk dat dit koor beslist ‘outstanding’ is. Dat kan geen toeval geheten worden, vermits een koor waard is wat zijn leider - of leidster - waard is. En dan heeft het voornoemde Lyceumkoor het wel bijzonder goed getroffen. Aimée Thonon, de echtgenote van de bekende kunstschilder Anto Diez uit Bredene, paart niet alleen een uitzonderlijke werkkracht aan

[p. 445]

een evengrote bezieling, maar zij heeft tevens genoten van een zo volledig mogelijke muzikale opleiding. Zij studeerde aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Gent: contrapunt en fuga o.l.v. Prof. Van Eeckhoutte, eerste prijzen piano, notenleer, harmonie en muziekgeschiedenis. Zodra ze het Oostendse Koninklijke Lyceum binnenstapte, heeft ze zich op een heel bijzondere wijze beziggehouden met de leerlingenkoren (er is er een voor leerlingen van 8 tot 12 en een ander voor studentinnen van 12 tot 18; 50 à 60 meisjes per koor) en al bij de eerste mededinging aan de B.R.T.-Prijs voor Schoolkoren kwamen ze als derde uit de bus. Het bleef daar niet bij en de jongste drie jaar werd het telkens de hoogste triomf: in 1968 en 1970 met het kinderkoor, in 1969 met het jeugdkoor. Ook het provinciebestuur van West-Vlaanderen laat zich in deze aangelegenheid niet onbetuigd en schenkt telkenjare een ereschaal aan het eerste koor van de Noordzeegouw en zo kaapte het koor van Aimée Diez-Thonon tevens al zevenmaal deze provinciale prijs weg! Wat dus uiteindelijk een tiendubbele gelukwens waard is.

De roem van dit koor draagt tot ver over de grenzen: de B.R.T.-opnamen werden o.m. al uitgezonden door radio Oslo en Tel Aviv en telkenjare staat ook Hilversum op het programma. In eigen land waren er al concerten te Oostende, Brugge, Brussel en Torhout - om dan vast niet te vergeten het Kerstprogramma, dat in december 1968 gebracht werd in het koninklijk paleis, op uitnodiging van ons vorstenpaar, een gebeurtenis, waaraan Aimée Diez-Thonon de heerlijkste herinneringen bewaart.

In mei en december traden haar koren ook nog op voor de Vlaamse televisie. Wij hebben haar gevraagd naar het geheim van haar succes; het klinkt als een zeer eenvoudig recept: heel veel geduld, heel veel en ernstig werk en een bepaalde tucht. Wij voegen er op eigen houtje nog bij: de wonderbare, niet te beschrijven gave om het eigen muzikale aanvoelen over te dragen op de jeugdige uitvoerders - een veelstemmig, levend instrument bespelen dus, maar op een wijze zoals weinigen het kunnen. Wij zijn er Aimée Diez-Thonon dankbaar om en wensen haar en haar koren alvast het beste toe voor de B.R.T.-Prijs 1971!

Julien Van Remoortere