Rotterdam, De Blaeu Accoleyen.
O Heylsame vreed'! Baer-moeder van d'eendracht,
'tTegendeel van d'onvree, broetster van twists gheslacht,
D'een lieflijck aengenaem by die d'eendracht beminnen,
D'ander werdt steets gesocht by die d'onvree na jacht,
So d'ervarentheyd' leert, alsmen daer wel op acht,
Nochtans d'oorloogs onvreed' heeft ons vreden doen winnen,
Met beschermden krijch, hoewel met verslinnen
van platte Landen veel daer sulcx werde beproeft.
O heylose onvree! maer alsmen't gaet verzinnen,
Hebt ghy vreden gebaert voor diese wel behoeft:
Burgers, Huysluy, die den krijch veel hadden bedroeft,
Hoe wel nu in't bestandt on-een'g is meen'ge stee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
D'onvrede in't gemeen dat's weerzydigh oorlogen,
Om't houwen of 'tgeheb, of door nootsaeck bewogen,
De eene doet gewelt, d'ander beschermt het Landt:
Och! 'tzy hoe dattet gaet, den oorlooch zietmen pogen
tot Luyd' en Lands verderf, ider doet na vermogen
'tLandt te bevryen wel, of om met roof en brandt
te verbreden sijn paels, of behoud' van sijn standt:
Maer (och lacy!) d'Gemeent zietmen d'overlast lyden,
Tot dat den vroom Landts-Heer de medooch neemt ter handt,
Of d'ander verheert werdt door het langdurich stryden,
Dan brengt onvrede vree, tegendeel nu ten tyden,
Door weeld', hoogmoet, neus-wijs, die ons hier tweedracht dee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
Het begin des oorlogs quam door Inlandtschen twist,
En de Inlandts onvree baerden vreed' ongemist,
Als d'Inwoond'ren des Landts zagen 'tgewelt vermeeren,
Met grote tyranny tegens haer op gehist,
Merckende dat dien brandt niet wel kond' zijn geslist,
Ten waer door vreed' en trou malkanderen te zweeren,
Het welck so is geschiet by ons inlandsche Heeren,
Door des Konings onvree die haer vreed' heeft gebaert,
Tot 'sLands behouwing sterck de Vryheydt te verweeren:
Dies openbaer onvree nootsaeck'lijck wiert verklaert,
Die wy handthaefden lang, tot dat wy met het zwaert
verkregen vredes rust, nu weer onvredich mee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
| |
Beslvyt.
Vreed' is des oorlogs endt, om de vreed' zietmen vechten,
Dies baert onvrede vree, exempel aende Spechten,
Van dien groten Monarch die't al schier dwingen wou,
Onvreedsaem met gewelt met Ruy'tren ende Knechten,
Sonder 'sLands wet t'aenzien, en buyten alle rechten,
Waer door hy sich bevondt self in d'uyterst' benou,
Met Godts hulp door den Helt, d'edel stam van Nassou,
Die door sijn strijdbaerheydt de vreed' hem dee aenbieden,
Wt noot, maer niet uyt liefd', doch d'oorlooch kreech ophou,
Waer doorm' int Nederland gemeen rust sach geschieden:
Dat's vree, die heeft gebaert onder d'oproer'ge lieden
onvree in het gemoet, door 'thooft aen meen'ge lee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
Met minne versaemt.
|
|
Auteursrechtvrij