Soetermeer, De Meer-Bloem.
HOllandt door krijch verhardt, gebrocht in groot bezwaren,
Is door des krijgs geweldt van haer Landts Heer geplaecht,
Gedruckt heel onder voet, bedeckt als met zee-baren,
Van haer gerechtigheyt ontbloot, end' veel verjaecht,
Daer door sy zijn gedruckt als Krijschsluy onvertsaecht,
Hen tegen haer Landts Heer met tegenweer te stellen,
Om haer 'sLandts Vryheyt, goet, lijf en leven gewaecht,
En des Tyrans gewelt kloeck ter neder te vellen.
End' alhoewel den Heer haer scholde als rebellen,
Sy hebben voor gehadt een zaeck van goede ree,
Want met gewissens dwang ging hy haer grootlijck quellen.
Sy zijn al door den krijch ontgaen tyrannich wee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
Als Hollandt door den krijch sijn Vryheyt had verkregen,
End' in een goeden standt door den krijch was gestelt,
So is in d'selve vree den twist seer hoogh gestegen,
Door geesten ongerust die 'tvolck hebben gequelt,
Waer door den vreed' vergaet, end weder is gevelt,
Die door den rechten krijch met moeyte was bekomen
Door't onderzoek te hooch, daer door den vrede smelt,
En dats' als een noodtzaeck daer meed' quellen den vromen,
Die gerust van gemoet, sonder twistgerich dromen
in vreden zaten hier, met alle neering mee,
Dat 'tgeen hier is verhaelt tot elcx afgrijs en schromen,
Gevolcht desen krijch, die den onrust afsnee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
Wat baet datmen vreed' heeft, als men daer door tot twist
sijn heftich hooft ontsteldt, om ander te doen leedt,
En datmen door dispuyt den rechten vrede mist,
Die in perijckel stelt ons nu verkregen vreed'?
Waer uyt t'verwachten staet bloedige oorloch wreedt,
Door de inlands onrust die niet brengt dan bezwaren,
Want 'tLant werdt machteloos dat voortijts zeer sterck streedt,
Door dese rust, gebout op vaste grondts pylaren,
Onwinlijck wast door vreed: door't eendrachtich vergaren
den Koninck uytgeweerdt, die als d'onstumig' Zee
met raserny verwoedt in't landt bracht spaens dienaren.
Door 'tzwaert gedwongen is 'tzwaert te steken in schee.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
| |
Prince.
Den Prince alderhoogst, een vrede Vorst verheven,
Heeft ons den vreed' gebracht door veel kloecke verstanden,
Maer door 'tvernufts gerel in vreed' wordt vreed' verdreven,
So dat d'inlandtsche vreed' door onvreed' komt te schanden:
Die onvre die nu bloeyt, drijftmen weer uyt de Landen,
Door aflaet vande sond', daer den eendracht uyt rijst,
Door het gebedt tot Godt opheffend heyl'ge handen,
Die het vreed-lievend' hart met allen zegen spijst,
Dan die den vreed' misbruyckt, sijn Naest' onvree bewijst,
Sal inden tooren Gods vergaen met goedt en vee.
Datmen in vredes tijt onvreed' soeckt waert begrijst,
Blijckt nu hier over al in't wyde en in't bree.
Dus baert onvrede vree, en vrede vveer onvree.
Met soetigheyt meer.
Weldoen verblijdt.
|
|
Auteursrechtvrij