Vlaerdings redenrijck-bergh

[fol. Ss3r]

Gornichem,
'tSegel-bloemken.

UYT.LIEFDE.VERNIEUT.

[fol. Ss3v]

Inkomste
Van de Kamer van Gornichem,
'tSegel-bloemken.

T'Is so. Doen Romen vredig zat,
En hadde vvill' en vvenschen,
Verviel'er macht, vervloog'er schat
Door heur vveeldige Menschen.

Vlaerdingh tot Gornichem.

O Gornichemsche eer! ô vernieude gestichten
der liefde, die uyt liefd' u liefdigh aengezichte
tot mijnwaerts hebt de wend', en niet alleen dees feest
aenzienelijck verciert, tot vermaking des geest:
Maer Hemelsch oock vereert in't voorstellen van 't nodigh,
Dat is u eer-sleep wel in't in-komen voorbodigh.
Hoe welkom zydy mijn, en hoe nodigh genoot
met u vernieude liefd' in mijn verouden schoot.

Gornichem tot Vlaerdingh.

GHY oude Maget, daer van over hondert Jaer,
Als op Pernassi Berch de konst woonst' heeft verkoren.
Hier in zoet Vlaerdings dal, al waermen nu sal horen
antwoord' eens vraech by u gestelt in't openbaer:
Wy teer leer-jongers dy bedancken alle gaer,
Dat ghy ons slapend' hart in traecheyt niet laet smoren:
Maer weckt ons Lichaem op door redens scherpe sporen,
Om spitsen ons gedacht op dese vrage klaer:
Wat middel dat best dient genomen byde handen,
Die 'tgemeen nodichst is en vorderlijckst de Landen?
O wel beknochte vraech, seer duyster om verstaen,
Wy Segel-bloemkens teer den knoop niet sullen treffen,
Doch sullen na vermooch 'tbeginsel wel aenheffen,
Denckt een goet Schutter 'twit altijt niet raket aen.

'kVerbey den tyt.