Verzameling van 46 differente gezelschaps-liederen. Deel 2

[p. 99]

N^o. 51. Een nieuw lied,
Op het Vinkje van Pierlala.

Als Pierlala met min doorwond,
Voor zich een meisje koos,
Hij kuste haar voor haar rozemond,
En sprak gij zijt een roos, (bis.)
Ziet eens mijn vink die niets ontbreekt,
En op het roosje aardig steekt,
Is 't vinkje van Pierlala,

Zij nam het vinkje in haar hand,
En dankte Pierlala,
Voor zulke vreugd als minnepand,
Tot vreugde voor en na, (bis.)
Zij wist niet waar zij hem bergen zou;
Zij sprak ik heb geen vogel kou,
Voor 't vinkje van Pierlala.

Dat 's niemendal mijn lieve kind,
Heeft in 't minst geen nood,
Als ge in 't geschenk maar achting vind,
Zoo bergt hem in u schoot, (bis.)
Dan slaat hij wel een keer of acht,
Het vinkje is van een goed geslacht,
't is vinkje van Pierlala.

[p. 100]

 

Als 't vinkje zoo gekoesterd wierd,

 

Stak hij zijn kopje op,

 

Hij zong gedurig van tierelier,

 

Hij zwol van borst tot krop, (bis.)

 

Tot dat hij had zijn pligt voldaan,

 

Toen kon Pierlala niet langer staan,

 

Weg was toen Pierlala.

 

 

 

Mijn lieve meid die wou wel meer,

 

Dat Pierlala zijn vink,

 

In 't kouwtje sloopte menig keer,

 

En hij gestadig zingt, (bis.)

 

Bij Rozemond die lieve meid,

 

En Pierlala die had geen tijd,

 

Weg was toen Pierlala,