Venus minne-gifjens

[p. 45v]

[Ghy schoonste van ons Wout-Goddinnen]

Op de Voyse: Belle Bergere galante.

1.

GHy schoonste van ons Wout-Goddinnen
Blyft wat staan en hoort een woort,
Dat mijn droef verwarde sinnen
V te segghen nu bekoort,
Van mijn Minne, van mijn pijn.

2.

Waerom gaet ghy angstigh vluchten

Door my die u Minnaer ben,
En die door ghestadigh suchten
V wil brenghen tot beken
Van mijn Minne, van mijn pijn.

3.

Of sallet u dan yets baten

Dat ghy my in droefheyt doot?
En my trouloos gaet verlaten,
Daer ick ben in groote noot
Van mijn Minne, van mijn pijn.

4.

Denckt den Hemel sal het wreecken

Aen u d’oorsaeck van mijn end’,
En de Wouden sullen spreecken
Dat ick sterve in d’ellend’
Van mijn Minne, van mijn pijn.

5.

Laet u wreede hart beweghen

Schoone die my hebt ghevaen,
En komt my droeve Minnaer teghen
Die heel swaer ben over-laen
Van mijn Minne, van mijn pijn.

6.

Troost my in mijn droeve lyden

Schoon Goddinne van mijn hart:
Op dat ick my weer verblyden
Naer so lang gheleden smart
Van mijn Minne, van mijn pijn.

Ronsaeus.