Venus minne-gifjens

[VVaer Tyter vlucht ghy dus troosteloos heenen]

Op de Voyse: Franse Courante.

VVAer Tyter vlucht ghy dus troosteloos heenen
Int schaduwe vande belommerde Boomen dicht,
Harderinnetjen soet Roselta, alleene
Te schuwen t’heet stralen eens vrevele Nimphs gesicht
Waerom vlucht ghy dus?
Waerom sucht ghy sus // beminde
Amaril u Lief verlaet, ick sweer
Daer syn and’re meer // te vinden.

Ay Lam’ren wachter al t’pynlijcke waecken

Vws hongerighe Vee in bemdickens groen gebaent,
De Roos kleur lippen en blosende kaecken
Veranderen noyt in een magheren bleeck ghedaent
Als u wreet ghemoet,
Twelck helaes! myn doet // verdwynen
Ameril verlaet van u vervreemt
Een troost Vrou vremt // uws pynen.

Bos Nimphjen elaes! al u troostelijcke woorden

Vermoghen de suchjes te dryven niet uyt myn hart,
Ach Hardertjen of u ghesicht myn bekoorden
Sout ghy mijn laten in bitter pijn en smart,
Droeve Nimph’ Rosel,
Ick de traentjes tel // die bloeyen
Wt u Oochjes uyt u syde kleet
t’Gheen myn dwinght met leet te moeyen.

[p. 9v]

 

Siet lieffelijcke knaepjen hoe ick nederich buyghen

 

Mijn tere ledeken op de klaveren vocht,

 

Ja selfs dees loveren syn wisse ghetuyghen

 

Hoe vaeck ik myn klachjes verstroeyden hier inde locht

 

Ach helaes! om u

 

Die myn schijnt schuw // te haten

 

Lief daer is myn rechter hant op trouw

 

Ick sal u noyt myn Vrouw // verlaten.

 

Stout Knaepjen hoe lieflijc u tong weet te vlaeyen

 

En boots naer myn stem veroverde suchjes swaer,

 

Goddinnetje comt ick sal u sichtelijck leyden

 

Int Bosjen om ghenieten ons minnelijcke lusjens daer

 

Tyter of ick sturf

 

Neen Lief ick durf // het waghen

 

Ick sal u daer soo soetelijck troosten weer

 

Dat ghy nummermeer // sult claghen.

Een voor Al.