Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

Een nieu Gheestelijck Liedeken Op de wijse: Vanden Leeraer op den Tinnen.

HOe luyde riep de Siele
Tot Godt van binnen
O Heer almachtich Vader goet
Wat sal ick gaen beghinnen,
Dat Lichaem beswaert dat herte mijn,
O Heere wilt mijns ghenadich zijn
Dat vleesch wilt my verwinnen.

Als het lichaem,
De Siele dus hoorde claghen,
Sy sprack: O edel Siele mijn
Waerom wilt ghy u versaghen
Schout des boosen vijandts raet,
Ende laet dese valsche werelt quaet,
Ghy sult Gode wel behaghen.

Die siele sprack /

Ick soudt gheerne volbrenghen
Maer ghy: O valsch lichaem mijn
En willes niet ghehinghen
Natuere en ghy doet my pijn
Nochtans soo moet ghestreden zijn,
Ick en can u niet bedwinghen.

Dat Lichaem sprack

O Siele den Heere der Heeren
Heeft u gheven Siel en Lijf
Om dat ghy my soude leeren
Godt heeft u ghegheven reden en sin,
Om my die tot quaedt gheneghen bin,

[p. 83]

 

Dat ghy my sout regeeren.

 

 

 

Die Siele sprack:

 

Wilt ghy my eeuwelijck dueren

 

Moet ghy met my de handt aenslaen

 

En soo leven wy sonder treuren,

 

Anders als Godt ten Oordeel sal staen

 

Een iegelijck na sijn wercken loon ontfaen

 

Soo souden't wy't beyde besueren.

 

 

 

Dat Lichaem sprack:

 

Als ghy dat weet te voren,

 

Soo wie sy-selven al willens wont

 

Oft treet in eenen doren,

 

Wie sal hem beclaghen dat vraegh ick dy

 

Want ghy moet oock sorghen voor my

 

Oft wy blijven beyde verloren.

 

 

 

Die Siele sprack:/

 

Lichaem ghy moet wel sorghen

 

Want als aencomt de bitter doot

 

Wie sal die dan verborghen,

 

Wat sal den helpen u sweelde groot

 

Dus moet ick sorgen het is noot,

 

Ghy en hebt doch gheenen morghen.

 

 

 

Dat Lichaem sprack:

 

Moet ick oock sterven leeren

 

Ende ick en weet doch gheenen tijt,

 

Waer toe sal ick my keeren

 

De wereldt thoont my vrolijckheydt,

 

Nature is daer toe bereydt

 

Hoe sal ickse mogen verheeren.

 

 

 

De Siele sprack:

 

O Lichaem snoode van weerden

 

Waer op soo verlaet ghy u

 

Wat wilt ghy hier aen veerden,

 

Hoe derft ghy bedrijven eenich solaes,

 

Arm stinckende vleesch der wormen aes

 

Ghy moet doch inder aerden.

 

 

[p. 84]

 

Dat Lichaem sprack

 

Moet ick inder aerden glijden

 

O Heere Godt van Hemelrijck,

 

Hoe mach ick my verblijden

 

My rout soo seer mijn leven quaedt,

 

O edel Siele gheeft my raedt,

 

Ick wil my leeren lijden.

 

 

 

De Siele sprack /

 

Wilt u tot deuchden gheven,

 

Soo sullen wy comen ick en ghy

 

Al in dat eeuwich leven

 

Daer blijdschap sal wesen immermeer

 

En sijn verlost van't eeuwich seer

 

Daer men eeuwelijck sal leven.

 

 

 

De Siele sprack /

 

Ontfermt Godt onser beyden

 

My ende dat edel Lichaem mijn

 

Ende wilt ons doch gheleyden

 

Wilt doch bewaren de Siele mijn

 

Maeckt dat ons leven u behaeclijck sy,

 

Wanneer wy moeten scheyden.