Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

Een nieu Gheestelijck Liedeken. Op de wijse: Te Bruynsvvijck staet een hooch huys.

HOort al te samen bidt ende waeckt
Want wy nae Godts beelde sijn ghemaeckt
En wilt op heffen u ooghen
Want nu den dagh des Heeren naeckt
Dien druck moeten wy ghedooghen.

Het volck sal teghen malcanderen op staen,
Den Vader sal sijn kindt af gaen
En t'kint den Vader versteken
Ghelijck voor de Diluvie elck was belaen
Vol boosheydt en vol ghebreken.

Als de boosheydt menich fout
(Seyde Christus) sal hebben in ionck ende out
De overhandt ghenomen,
De liefde wordt in veel herten cout,
Merckt oft dit nu is volcomen.

Wat doen wy al om d'aertsche goet,
Dat in de wereldt verrotten moet

[p. 81]

 

Oft dat die Motten sullen eten

 

Dat ons een dief mach stelen metter spoet

 

Daer wy Godts liefde mede vergheten

 

 

 

Christus ghinck voor ons tot in die doodt

 

Waer helpen wy malcanderen ter noot,

 

Al hooren wy Christus leden kermen,

 

Daer en is compassie in cleyn noch groot,

 

Elck sluyt sijn borse voor den armen.

 

 

 

Noch seyt hy vanden hoochsten snel

 

Tot de minste toe ist al rebel,

 

Om deucht doen en wil hem niemant booghen,

 

Ja Godt seyt, daer en doet niet een wel,

 

Sy worden al van my ghebooghen.

 

 

 

Wat dobbelen, tuysschen wat overdaet

 

Wat hooverdy is nu in elcken staet

 

In spijs, en dranck, en oock in cleeren

 

Soo wtwendich dat het volck nu gaet,

 

Men kendt nau schamel lieden uyt Heeren:

 

 

 

Hoe moghen wy dus zijn verblint

 

Dat wy Godts liefde soo excellent

 

Om d'aertsche saken laten varen

 

Die ons niet en brenghen dan torment

 

En met die eeuwighe doodt beswaren.

 

 

 

Wat mach den mensche baten dat

 

Hy crijcht (seyt Christus) al swerelts schat

 

Als hy zijn Siele laet bederven,

 

Al waert dat ghy duysent werelden hadt

 

Ten helpt al niet als ghy moet sterven.

 

 

 

Waer is Antiochus, waer mach hy sijn

 

Holofernes en Aelxander fijn:

 

Die eens de werelt al verwonnen,

 

Wat hebben sy daer af op dit termijn

 

Vercreghen, dan een handt vol Sonnen.

 

 

 

Dies nu de werelt soo Sint Jan raet,

 

Ende alle wereldtlijcke saecken haet

 

Daer en leydt niet in dan hooverdije

[p. 82]

 

Haet en nijt, en ghiericheyt versmaet,

 

En alle oncuysche boeverije.

 

 

 

Dus wilt u neerstelijcken spoen,

 

De leden Christus bijstandt te doen,

 

Wt liefden die handt toe steken,

 

Van spijse en dranck, van cleeren en schoen

 

Waer af dat sy sijn in ghebreken.