Veelderhande schrifturelijke leysenen ende gheestelijcke liedekens alle menschen tot devotie verweckende

Een nieu Gheestelijck liedeken.

EEn goedt nieu Liedt al van beghin
Dat sal ick gaen verclaren
Van eenen Vader des Huysghesin
Soo ons Lucas doet openbaren,
Twee Sonen heeft hy behouwen
Den oudtsten diende hem van passe wel
Den ioncksten viel hem seer rebel,
Alsoo men mocht aenschouwen

Hy sprack o Vader weest dies wel vroet
Wilt my nu over gheven
Dats alle mijn Patrimoni goet
Van dat my is ghebleven,
Gheeft my dat sonder claghen
T'welck den Vader heeft ghedaen,
Om dat hy soude Pelgrimagie gaen
Ende sy selven wijsselijck draghen.

Doen hy dit ghelt oock had ontfaen,
Alsoomen mocht aenschouwen
Heeft hy dat gelt terstond verdaen
Al met die schoone Vrouwen,

[p. 79]

 

Doen hy sijn ghelt was quijte

 

Doen trocken sy hem sijn cleeren uyt

 

En lieten hem loopen als een schavuyt

 

Seer pover van habijte.

 

 

 

Daer na quam eenen dieren tijdt

 

Dat hy met grooter pijnen

 

Moeste gaen eten des seker sijt

 

Den draf al met de Swijnen,

 

Hy sprack met weenende ooghen.

 

Wil ick weder tot mijnen Vader gaen

 

Oft hy my wilt in ghenaden ontfaen

 

Oodtmoedicheydt betooghen.

 

 

 

Seer haestelijck daer na met dien,

 

Ghinck hy die reyse aenveerden

 

Voor sijnen Vader sijn sonden belien

 

Ende viel voor hem ter aerden,

 

Hy sprack: O Vader ghepresen,

 

Ick heb teghen Godt en u soo veel misdaen

 

Wilt my als een Huerlinck ontfaen

 

Ick en ben niet weert uwen Sone te wesen.

 

 

 

Doen den Vader dat verstont,

 

Ghinck hy sijnen Sone ontfermen

 

Hy custe hem daer voor sijnen mont,

 

Ende nam hem in beyde sijnen armen

 

Hy riep ten selven tijden

 

Mijn Sone die langhe verloren was

 

Is nu ghevonden op dit pas,

 

Wilt u met my verblijden.

 

 

 

Langht mijnen Sone dat beste habijt

 

Mijn vrienden wil ick doen nooden

 

Haelt sijn broeder met jolijt,

 

Men beste Calf wil ick doen dooden

 

Hy sprack ten selven stonden

 

Mijn verloren Sone heb ick ghewacht

 

D'welck was dat Menschelijck gheslacht

 

Dat Christus heeft ghevonden.

 

 

[p. 80]

 

Den oudsten Sone hoort mijn vermaen

 

Ghinck tot sijnen Vader ghewaghen

 

Voor my ick ben u onderdaen

 

En hebt ghy noyt Boeck gheslaghen

 

Doen sprack den Vader ghepresen

 

Van mijnen goede en hebt ghy gheen noot

 

Maer uwen Broeder die was doot,

 

Die is nu verresen.

 

 

 

Al die met sonden sijt belaen

 

En wilt doch niet wanhopen,

 

Wilt tot Godt den Vader gaen

 

Sijn gratie staet altijdt open

 

En wilt u sonden bekermen,

 

Ende laet u sonde wesen leet,

 

Want Godt is altijt bereet

 

Om den sondaer te ontfermen.