Veelderhande liedekens, gemaect uut den Ouden ende Nieuwen Testamente
(1582)–Anoniem Veelderhande liedekens– AuteursrechtvrijC Na de wijse: Tis nu schier al // veruult ons broeders ghetal.
HOort vrienden al // hier in dit aertsche dal
Maect nu een bly gheschal
En wilt toch vruecht oorbooren
Ga naar margenoot‡De wech is smal // treet met dat liefghetal
Diemen hier rekent mal
Ga naar margenoot*Ja voor sotten en dooren
Diemen verworghet en oock verbrant
Somen mocht sien de Haerlem op tzant
Doen daer twee storuen
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verweckt tot duecht
Ga naar margenoot†De croon is haer verworuen.
Al van de poort // quamen sy onghestoort
En ginghen vrolijck voort
Ja dansten ende spronghen
Tis noyt gehoort // tgeen dat daer is geboort
Haer Broeders met accoort
Al tot haer zijn ghedronghen
En hebbens ghecust voor haren mont
Door brant der liefden int hert gegront
Ist voort ghecomen
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verwect tot duecht
Alsmen daer heeft vernomen.
Int Schouten huys // brachtmens // men deeds confuys
Dat was haer een groot cruys
Een Paep dedens daer halen
Al met geruys // quam hy en maect gedruys
Ghy hebt een quaet abuys
Daer in sietmen v dwalen
Hy seyt int weerdighe Sacrament
Het welcke is Christus vleesch present
Sy seyden tis loghen
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verwect tot duecht
| |
[Folio 126v]
| |
Sy bleuen onbedroghen.
Tgesciede daer // datmen twoort Gods claer
Vrymoedich openbaer
Op Schouts straet ghinck verclaren
Voor swerelts schaer // al sonder vrees oft vaer
Tot beteringhe van haer
Snachts doenmens ghinck beswaren
Ga naar margenoot*Diet hoort en bewaert sal salich zijn
Beurijt van de eeuwighe helsche pijn
Ga naar margenoot†De werelt sal weenen
Ga naar margenoot‡Maer dees in vruecht // dus is mijn hert verhuecht
En twort verwect tot duecht
Want God salt haer verleenen.
Als nu den dach // aenquam merct den aenslach
Die schaepkens met verdrach
Wt Schouts huys zijn ghetreden
Veel volcks O wach // dat daer seer droeuich sach
En maeckten groot beclach
Maer sy hebbense ghebeden
En spraken al met woordekens soet
Ga naar margenoot*Och wilt toch bewijsen oprechte boet
Laet af van sonden
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verwect tot duecht
Alsmen daer heeft beuonden.
Sy zijn gestelt // voor des werelts gewelt
Sconincx dienaers om ghelt
Daer heeftmen hart ghelesen
Tplaccaet vertelt // dinhout heeft so ghemelt
Sy moesten zijn ghequelt
En daer na zijn verwesen
Dat Nieu Testament moest achter staen
Des Keysers placcaet dat moest voortgaen
Sy moesten steruen
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verwect tot duecht
Want sy nu zijn Gods eruen.
Doen vielen net // dese twee schaepkens vet
In een vierich ghebet
| |
[Folio 127r]
| |
Tot Godt met groot verlanghen
De Schout besmet // had haer dit geern belet
Bedroeuet scheen de Wet
Haer hoofden lieten sy hanghen
Daer na spraken sy de Heeren toe
Met lacchende monde, met blij ghemoe
Sonder verstooren
Twas groote vruecht // die thert wel seer verhuecht
Ende oock verwect tot duecht
Datmen dit sach ghebueren.
Tvier was bereyt // twee palen, hoort bescheyt
Oock torf en hout planteyt
Daermense de na leyden
Om geen quaet feyt // Ga naar margenoot* maer door gehoorsaemheyt
Storuens om de waerheyt
Ja Gods lof te verbreyden
Godt dedese bystant al inder noot
Ga naar margenoot†Sy bleuen ghetrou inder doot
Ga naar margenoot‡Laet ons verblijden
Met grooter vruecht // van herten zijn verhuecht
Ga naar margenoot*Ende altijt staen na duecht
Nu en tot allen tijden.
Ga naar margenoot† Vroom tot inden ent // bleef Jorian en Clement
Ga naar margenoot‡Christum hebbens bekent
Door Princen ende Heeren
Sy sullen ient // Ga naar margenoot*de croone excellent
Ontfaen in shemels Tent
Ga naar margenoot†Met Christo domineren
Ga naar margenoot‡Met witte cleederen aenghedaen
Als Esdras op Ga naar margenoot* Sions berch sach staen
Met blijde sanghen
Ga naar margenoot†Van grooter vruecht // sullens worden verhuecht
Ga naar margenoot‡Gheloont al van haer duecht
Wilt hier oock na verlanghen.
Alst was ghedaen // haer worgen ende braen
Meenden sy voort te gaen
Haer boecken te verbranden
Godt schietet saen // anders dant was geraen
Tvolck sacht met yuer aen
| |
[Folio 127v]
| |
En greep daer na met handen
De Heeren verliepent allegaer
Doen wierpmen de Boecken onder de schaer
Tvolck greep met verlanghen
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verweckt tot duecht
Sy worden bly ontfanghen.
Een ionckvrou ient // had haer geloof bekent
Al voor de Heeren blent
Die met vrucht was beuanghen
Alst was gheent // haer baren met torment
Doen meynt sy pertinent
Te gaen haers Broeders ganghen
Maer tbaren heeft haer tleuen ghecost
De Heere heeftse wt den vleesche verlost
Haer moet sy niet blusten
Noyt grooter vruecht // die meer mijn hert verhuecht
Ende oock verweckt tot duecht
Dat Godt haer haelt in rusten.
Princen onuroet // ick bid v met ootmoet
Dat ghy Godts kinderen goet
Laet woonen in v Landen
Weest niet verwoet // Ga naar margenoot* stort geen onschuldich bloet
Aenmerckt wel wat ghy doet
Tvolck Godts gaet ghy verbranden
Och het is van v so qualijck ghemaeckt
Ga naar margenoot†Dat ghy Godt aen zijn oochappel raeckt
Met v bedrijuen
Als sy van vruecht // dan sullen zijn verhuecht
Gheloont al van haer duecht
Ga naar margenoot‡Sult ghy daer buyten blijuen.
|
|