Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1864

Het Vaandel. Vernieuwd Tijdschrift, onder redactie van P.F. Brunings, kapitein der infanterie, enz. 2e reeks, 4e jaargang. Te 's Gravenhage, bij M.J. Visser, en Leiden, bij van den Heuvell & van Santen. Prijs ƒ 3.60.

Hoogst welkom was ons de toezending van het bovenbedoeld tijdschrift, ter beoordeeling: immers wij reikhalsden naar een gunstig oogenblik om dit zoo nuttig tijdschrift bij vernieuwing meer in het algemeen aan te bevelen. De redacteur draagt het Vaandel met waardigheid! Waar hij het vaandel toont, daar kan het niet anders of het zal den krijgsmansgeest, mogt hij sluimeren, weder opwekken! Getrouw aan zijne beloften, marcheert hij steeds regt voor zich uit en heeft hij volgaarne de wenken gevolgd die hem in de te houden rigting hielden, ten einde onregelmatigheid in de hem volgende linie te vóórkomen.

Dat ij² in het eerste nommer van dezen jaargang, (in zijne beoordeeling van het werk: ‘Naar Kampen, enz.’) de recensie over dat werk, in no. 8 van de vaderl. lett. oef., 1862, eenigermate weêrspreekt, dit kan geen kwaad, voor zoo verre deze beschouwingen opinie blijve: ‘du choc des opinions jaillit la vérité,’ wij eerbiedigen zulks, edoch te verklaren - bl. 28 - ‘dat de korporaals-titulair van het instructie-bataillon, als zij naar de regementen overgaan, goed zijn onderwezen in de soldaten-, pelotons- en bataillonsscholen...’ is wel wat kras: Wij, die gedurende een reeks van jaren de eer hadden een komp^ie aan te voeren, wij verklaren nimmer een korpl. titulair van het instructie-bataillon te hebben overgekregen, die de soldaten school goed begreep, en idem nog veel minder de pelotons- of bats.-school.

Ref. neemt niets terug van het geen hij nopens de korps.-titul. op bl. 364 van genoemd nommer der vad. lett. oef. heeft

[p. 326]

gezegd. Een gelukkig denkbeeld was het van de redactie om ook het tweede gedeelte van de ‘herinneringen uit de loopbaan van een Indisch officier’ in het ‘Vaandel’ op te nemen.

Dit keurig werk van van Rees kost ƒ 4.75, voorwaar niet duur, doch bedriegen we ons niet dan zullen zeer velen, die het ‘Vaandel’ lezen, dien prijs niet besteden., te regt, evenwel, begreep de heer Brunings dat dit alom geprezen werk, juist door zeer velen moet gelezen worden.

De ‘Herinneringen uit het leven van een gepasporteerd onder-officier,’ ‘de sapeur en het pleegkind’ zijn verhalen, zoo juist geschikt voor hen, wien de beschouwing over ‘het leger der vereenigde staten, enz., of het leger van den Potomak’ te hoog is, en brengt hen weder onder het vaandel terug. Wij bekennen volmondig dat het ‘Vaandel,’ boven denken, een allerdeugdzaamst tijdschrift is, en aarzelen alzoo geenzins het ten zeerste aan te bevelen. Ook de premieplaat is keurig; wij herinneren ons bij de gedachte aan die plaat, den dichter van Alphen, waar hij zegt: ‘die perzik smaakt naar meer...!’