alle tijden en omstandigheden; als het Christendom de geheele menschheid wil brengen tot de reinste, hoogste en daardoor zaligste gemeenschap met God, - dan doet zich eene andere opvatting van de strekking des Evangelies voor; dan is de leuze niet: naar den ouden tijd terug, maar: voldoen aan de behoeften des tegenwoordigen; dan heet het niet: ‘terug,’ maar: ‘voorwaarts.’ Met andere woorden: dan behoort het Christendom, naar de eigenschap die het heeft van altijddurende bruikbaarheid, steeds te worden toegepast naar de bestaande behoeften en toestanden. En dit is door den schrijver niet in het oog gehouden. Hij moge het onderstellen, uitdrukken doet hij het niet. Zelfs is de titel zijner preek er mede in strijd, gelijk die - als gezegd - niet overeenkomt met de behandeling.
Overigens is het stukje niet zoo, dat de vraag overtollig zij waarom het werd uitgegeven. Omdat het een woord des tijds is? Maar dat behoort elke leerrede te zijn, en ver de meeste zijn het ook, al worden zij niet in het licht gezonden. Noch door inhoud iets nieuws, noch door vorm iets zeer behagelijks hebbende, hadde deze preek gerust ongedrukt kunnen blijven.