Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1864

Friedrich VIII, hertog van Sleeswijk-Holstein.

(Met afbeelding.)

Terwijl geheel Europa den blik gevestigd heeft op de Sleeswijk-Holsteinsche kwestie, zal het de lezers van dit tijdschrift, naar wij meenen, niet onaangenaam zijn eene korte schets te ontvangen van den man, die door den dood van Friedrich VII, den vorigen hertog van Sleeswijk-Holstein, op eens een zoo gewigtig persoon is geworden; vrij bedoelen den tegenwoordigen hertog Friedrich VIII van Sleeswijk-Holstein, wiens afbeelding wij tevens hierbij voegen.

Een blik op het verledene van den, op 6 Julij 1829 te Augustenburg geboren tegenwoordigen hertog Friedrich VIII, doet ons zien, dat reeds de opvoeding van den voordeelig zich ontwikkelenden knaap aan goede handen was toevertrouwd; zij werd namelijk geleid door den geleerden Stepheezen, de tegen-

[p. t.o. 317]

FREDRICH VIII HERTOG VAN SLEESWIJK-HOLSTEIN.

[p. 318]

woordige professor in Bazel, die in de hertogdommen algemeen als een ijverig patriot bekend stond.

Geen wonder dus, dat de prins reeds op zeer jeugdigen leeftijd geheel doordrongen werd van de denkbeelden, dat de verbinding der hertogdommen met Denemarken voor eerstgenoemde staten verderfelijk was, en de toen bij hem als ingewortelde indruk daarvan is nimmer uitgewischt.

Op 25 Maart 1848, toen de jeugdige prins juist gereed was om de ouderlijke woning te verlaten, ten einde zich met zijn jongeren broeder naar de universiteit te Bonn te begeven, ontving men berigt van de proklamering der provisionele regering te Kiel. De moeder van den prins geraakte daardoor in geene geringe bezorgdheid, te meer daar haar gemaal, voor aangelegenheden, de hertogdommen betreffende, zich juist te Berlijn bevond. In de eerste plaats moest men er dus op bedacht zijn aan het gevaar te ontkomen, door de Denen te worden opgeligt. Dit mogt echter niet op lafhartige wijze plaats hebben; neen! de moeder zelve eischte hare zonen op, om zich in de gelederen hunner dappere landslieden te scharen.

Even gewillig als spoedig voldeden zij aan die oproeping, en de beide prinsen traden in dienst bij het Sleeswijk-Holsteinsche leger. Gedurende de jaren 1848 en 1849 nam de hier bedoelde prins Friedrich deel aan alle gevechten en veldslagen, en op den dag dat de slag bij Fridericia geleverd werd, juist zijn twintigste geboortedag; werd zijn sabelschede door een deenschen kogel verbrijzeld, een bewijs, dat hij het vijandelijke vuur niet schroomde. Ook in het jaar 1850 nam hij een werkdadig deel aan den slag bij Idstedt en het gevecht bij Missunde.

Nadat de Oostenrijkers en Pruissen, roemrijker gedachtenis, de staten zijns vaders waren binnengerukt, nam hij zijn ontslag en begaf zich naar de universiteit te Bonn, van waar hij, na een tweejarig verblijf aldaar, bij het pruissische leger in dienst trad. In het jaar 1856, toen hij ook daar zijn ontslag had genomen, verbond hij zich in het huwelijk met de prinses Adelheide von Hohenlohe-Langenburg en leefde van toen aan als majoor à la suite op zijn kasteel Dolzig in Nederlausitz, tot de gebeurtenissen van den jongsten tijd hem plotseling van daar opriepen. Vastberadenheid en bedachtzaamheid zijn de grondtrekken van zijn karakter; daarbij bezit hij veel ernst, eene veel omvattende zaakkennis en besluit spoedig en bepaald, wan-

[p. 319]

neer het er op aankomt, krachtdadig te handelen; rond, eerlijk en naauwgezet, is hij niet te bewegen afstand te doen van het streven naar een doel, hetwelk hij als goed heeft erkend. Daarbij komt nog zijn zeer innemend uitwendig voorkomen; vier en dertig jaar oud, en alzoo in den bloei van den mannelijken leeftijd, paart zich bij geregelde gelaatstrekken eene schoone, statige gestalte.

Zóó is de man, om wien zich de geheele beweging voor de hertogdommen moet groeperen, en de bedaardheid en het doorzigt, welke tot nog toe gebleken zijn uit zijne pogingen voor de zaak van het Duitsche volk en van zijn eigen persoon, de juiste takt, waarmede hij erkende patriotsche mannen tot zijne ministers heeft gekozen, doen de gegronde hoop voeden, dat de opstand in hem den regten man heeft gevonden, aan wiens zijde men zich gerust kan scharen tot eindelijk de zegepraal wordt behaald.