Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1857

[p. 773]

Handleiding tot de beoefening van het Notarisambt, tevens ingerigt voor kantoorgebruik, en voorzien van aanteekeningen, inhoudende: de Jurisprudentie, Decisiën, Resolutiën, enz. betrekkelijk de Wetten op het Notarisambt, het Regt van Zegel, Registratie, Overschrijving en Successie; aanwijzing der betrekkelijke Wetsbepalingen, enz., benevens eenige bepalingen betreffende de gemeenschap van goederen, volgens de Oud-Hollandsche en Fransche Wetgeving, en verdere Bijlagen, door Th. van Uije Pieterse, Notaris te Vlissingen. Tweede, vermeerderde druk. Te Amsterdam, bij J.M.E. Meijer. 1857.

In gr. 8vo. XIV, 2, 597 en 7 bl. f 6-80. En dan zegge men nog dat wij, Hollanders, geene titels voor onze boeken weten te schrijven! Deze ten minste weêrspreekt die meening! De titel, en de Voorrede niet minder, belooft zeer veel. Het handels-, administratie- en notariëel kantoor moet dit boek (volgens den Auteur) op den lessenaar voorhanden houden, om het telkens te raadplegen. - Ik kan nog eenigzins begrijpen, dat de Notaris dien raad des Auteurs opvolgt, maar dat men den koopman en den houder van een administratie-kantoor eene Handleiding voor het Notariaat wil doen koopen..... is dit welligt in de Voorrede gezet op verlangen des Uitgevers?

Hoe dit zij, het boek is in de wereld, en wel een tweede druk er van, getuige van eene goede ontvangst. Of het die ontvangst verdiende? Voorzeker. De Schrijver geeft de wetsbepalingen op het Notarisambt betrekkelijk, in vragen en antwoorden, terug, en hij doet dit zeer duidelijk. Voor hen die zich voor hun examen bekwamen, en dit boek in stede van een repetitor willen gebruiken, is het zeer aan te bevelen. Maar hierbij blijven wij ook staan. Het hier vermelde werk kan dienst doen aan een examinandus, maar anders zal geen man van wetenschap de vragen en antwoorden inzien, terwijl hij in léon of vernède uitvoeriger en naauwkeuriger de uitspraken en jurisprudentie vermeld vindt, die hier slechts zeer onvolledig gegeven worden. Wij bevelen dus aan de examinandi dit boek aan, zonder aan den Jurist te durven adviseren het voor zijne bibliotheek aan te koopen.

Waarom van de geschiedenis der gemeenschap in een aan-

[p. 774]

hangsel gesproken? Waarom alleen deze, uit de Historia juris interna genomen? en waarom dan eerst met het Wetboek lodewijk napoleon begonnen? Wij weten het niet. De historische uitlegging en beschouwing wordt in het werk veelal niet gevonden, zoo als ook van den Schrijver, die geen regtsgeleerde is, misschien niet te vergen was; maar dan is het zeker vreemd één onderwerp bij uitsluiting historisch te beschouwen. Waar is het, dat de Fransche Wet nog van tijd tot tijd toepassing moet vinden; maar dit geldt van vele artikelen, niet alleen van die van gemeenschap.

Op het werk zelf hebben wij aanmerkingen, veelal daarop nederkomende, dat de letter der Wet op vele plaatsen gevolgd is, zonder den geest te verstaan, de Jurisprudentie te raadplegen, of de geschiedkundige uitlegging te volgen. Zoo is b.v. bij vraag 665 de vraag omtrent de crediet-hypotheken, op 496, Aant. 2, het bekende arrest van den Hoogen Raad vergeten; maar wij mogen voor eene lijst dier opmerkingen, en voor eenig verschil met den Auteur op deze of gene plaats van het geduld des lezers niet te veel vergen. Die lijsten zijn meestal voor de lecture verbazend vervelend.
a.