troonsbeklimming van victoria in 1837, en Pruisen en Nederland sinds het jaar 1840, maar Oostenrijk van 1825, Sardinië en de Gemeenebesten van Zuid-Amerika van 1821, en China en Haïti van 1820 af behandelt. Nog erger wordt het, wanneer hij bij de Vereenigde Staten van Noord-Amerika tot den vrede van Gend in 1814, en bij Paraguay tot de afwerping van het Spaansche juk in 1811 opklimt. - Ook met de rangschikking der onderscheidene Staten van Europa hebben wij geen vrede. Waarom moet Nederland onder die allen het laatst staan? Voor Engeland, Frankrijk, Rusland, Pruisen en Oostenrijk willen wij wijken, maar niet voor Denemarken, Zweden en Noorwegen, Zwitserland en België, en nog minder voor Portugal en Griekenland. Wanneer Neêrlands zonen hun vaderland achteruitzetten, behoeft men zich niet te verwonderen, dat vreemden ons laag schatten.
Doch de orde en schikking daargelaten, verdient het boekje lof als een vrij goed overzigt gevende van het gebeurde in de jaren die het beschouwt, ofschoon de evenredigheid wel eens te wenschen laat, zoodat, b.v., de zevenjarige burgerkrijg in Spanje alleen genoemd, maar van den opstand en strijd der Polen tegen Rusland een gedetailleerd verslag wordt gedaan. Niet naauwkeurig is het te spreken van de Duitsch-Katholieke afscheiding als niet duurzaam en slechts weinige jaren hebbende aangehouden, want onderscheidene Duitsch-Katholieke Gemeenten hebben stand gehouden, en nog onlangs zijn er nieuwe bijgekomen; en van de beslissende overwinning bij de Alma, die alleen beslissend was in zoo ver de Russen voor de Franschen en Engelschen weken, maar volstrekt niet voor den ganschen veldtogt.
De nette uitvoering doet het oog goed.