Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1855

Aanteekeningen op shakespeare's Treurspel Macbeth, door Mr. c.w. opzoomer. Te Amsterdam, bij J.H. Gebhard en Comp. 1854. In gr. 8vo. 53 bl.

Veelzijdigheid van richting by geleerden en mannen van smaak is een kenmerk waardoor zich onze eeuw voornamelijk onderscheidt, en, zoo ergens, doet zich het verschijnsel hier te lande voor. Wy zien - om maar zeer enkele voorbeelden te noemen - een Hoogleeraar, wiens jeugd byna uitsluitend aan de studie der klassieke oudheid gewijd was, zich op eenmaal als staatshuishoudkundige ontwikkelen, en, tot den ministerszetel geroepen, zich bepaaldelijk toeleggen op den waterstaat; wy zien een dichter zich aan 't hoofd plaatsen van industriële ondernemingen, en tot stand helpen brengen wat vroeger een hersenschim werd geacht; wy zien een jeugdig rechtsgeleerde als een tweede pico de la mirandola in de zalen van Felix Meritis en elders de omni scibili disputeeren; wy zien, eindelijk, den Heer opzoomer, van de velden der wijsbegeerte en van het staatsrecht een uitstapjen doen op het gebied der kritiek, en ons geleerde scholiën leveren, niet op het werk van dezen of genen Griekschen of Romeinschen schrijver, maar op het meesterwerk van den Engelschen hoofddichter.

De aanleiding tot het hier aangekondigde werkjen wordt

[p. 101]

ons in een soort van voorbericht, of liever, van opdracht, verklaard. De Heer opzoomer, van het zeer juiste beginsel uitgaande, dat de nieuwe letteren even goed als de oude, om wèl verstaan te worden, grondig en degelijk behooren te worden beoefend, had, in een vorig Akademiejaar, een kollegie gegeven over Macbeth, op dit werk een streng kritisch en uitlegkundig onderzoek toegepast, en het zijnen hoorders leeren verstaan. Nog waren die lessen niet ten einde gebracht, toen hy verrast werd door een nieuwe uitgave van dat Treurspel door den als Engelschen en Nederduitschen Schrijver zoo gunstig bekenden Dr. m.p. lindo, thands Leeraar aan de Koninklijke Militaire Akademie te Breda. Het was op dezen letter-arbeid dat het aangekondigde werk een soort van nalezing behelst.

Op die nalezing nu in dit Maandwerk een recensie, of, wil men, een nieuwe nalezing te geven, ware een even moeilijke als nuttelooze taak. Wie ze aanvaarden wilde, zoû niet alleen de uitgave van den Heer lindo en diens aanteekeningen, maar ook alle vroegere uitgaven van den Engelschen Bard en al de Schrijvers, die hem gekommentariëerd hebben, moeten nalezen en onderling vergelijken; en de Redaktie der Vaderl. Letteroefeningen, toen zy aan Referent verzocht, de aankondiging van dit werkjen op zich te nemen, bedoelde ongetwijfeld niet, hem met een arbeid te belasten die maanden studie vereischen zou, en die, voltooid zijnde, in dat Tijdschrift wellicht zesmaal zoo veel bladzijden zoû beslaan als het aangekondigde werkjen. Ref. meent alzoo te dezer gelegenheid zich te kunnen bepalen by den wensch, dat alle beoefenaars der Engelsche letterkunde zich de uitgave van den Heer lindo en de Aanteekeningen van Prof. opzoomer aanschaffen, en daarby tevens ook de vertaling ven Macbeth door den Heer jurriaan moulin, zoo zy die niet reeds bezitten. Zy zullen zich des niet beklagen, en hun genot by de lezing van dat treffelijke drama zal er niet weinig door verhoogd worden.

Ééne vraag slechts: de Heer o. schrijft: shakespeare; de Heer van lennep heeft, in de Voorrede zijner vertaling van Romeo en Julia, beweerd, dat het tegenwoordig in Engeland voor een besliste zaak gehouden wordt, dat men den naam des Engelschen Dichters: shakspere spellen moet. Dissentiunt viri docti: waar hebben de leken zich nu aan te houden?

z.u.z.