Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1846

Liefde en vriendschap.

Sophia, voor haar rust bekommerd, sloot het hart

Voor Liefdes vreugde en smart.

De Minnegod, met weenende oogen,

Klaagde aan de Vriendschap zijnen nood.

Zij, met Kupido's leed bewogen,

Terwijl zij 't wicht in de armen sloot,

Sprak: ‘Troost u, kind! ziehier mijn kleed:

Een slip er van, haast toegereed,

Omhulle uw leest; ga, zonder dralen,

Klop aan haar deur; het kan niet falen,

Of vriendlijk opent ze u.’ Gezegd, gedaan; en ziet,

Zij weigert nu den toegang niet.

[p. 760]

 

***

 

 

 

Zoo sluipt de Liefde door de Vriendschap meermaals binnen,

 

En leert de fierste maagd het minnen.