Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1846

Anecdote van Pestalozzi.

Op zekeren dag begaf zich pestalozzi, ongekamd, ongeschoren, in kleederen vol stof en met over de enkels nederhangende kousen, naar de bruiloft eener nicht aan het Zuricher meer. Het nichtje schrikte over het zoo weinig passende bruiloftsgewaad van haren beroemden neef. De ver-

[p. 707]

wanten staken de hoofden bij elkander, en nu kwam de bruid den neef verzoeken, de goedheid te willen hebben, den bediende een oogenblik in zijne kamer te volgen, waar schoon linnen en kousen reeds voor hem gereed lagen, en waar ook binnen weinige minuten de barbier verschijnen zou, om hem van zijnen baard te bevrijden. Pestalozzi zweeg, en begaf zich, zonder tegensporrelen, naar het hem aangewezen vertrek, waar de barbier hem weldra opzocht... doch zonder hem te vinden. Hij was verdwenen, en vrienden, welke men hem achterna zond, poogden vruchteloos hem in te halen, want pestalozzi was een voortreffelijk voetganger. Ondertusschen was, reeds vóór dit geval, juist wegens zijne verwaarloosde kleeding, pestalozzi twee malen door de policie als vagebond opgeligt en slechts door de tusschenkomst van bekenden verlost geworden.^(*)

(*) 't Zal den overnemer aangenaam zijn, deze bewering nopens den in zoo vele opzigten verdienstelijken Man, ofschoon zij zijn eigenlijk karakter in geen wezenlijk punt benadeelt, op goeden grond weêrsproken te zien.