Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1846

Over de vorming der koraalklippen.

Het onderzoek eener koraalklip, bij ebbe en vloed, levert eenige belangwekkende waarnemingen. Zoodra dezelve bij ebbe bloot komt en alzoo droog wordt, schijnt zij te bestaan uit eene vaste, zeer harde en hobbelig ongelijke rots. Naauwelijks echter verheft zich de vloed en wordt zij door de golven bespoeld, of de bewoners van het koraal komen uit de gaten te voorschijn, die te voren bijkans onzigtbaar waren. Deze diertjes verschillen zeer in gedaante en grootte, en zijn zoo ontzettend vele in getal, dat de gansche oppervlakte der rots binnen korten tijd in beweging schijnt. De meest gewone worm heeft de gedaante van eene ster, met de voorpooten van 4 tot 6 duimen lang, die zich allezins snel bewegen, ongetwijfeld met oogmerk om voedsel te zoeken. Andere zijn daarentegen zoo langzaam, dat men ze bijkans houdt voor stukken van de rots zelve. Zij zijn doorgaans donker van kleur, 4 tot 6 duimen lang en 2 of 3 duimen van omtrek. Breekt men het koraal boven de oppervlakte der zee, dan is het een vaste, harde steen; maar neemt men er een stuk af ter plaatse, waar de vloed hetzelve dagelijks bespoelt, dan vindt men het vol van wormen

[p. 497]

van verschillende lengte en kleur. Sommige zijn zoo dun als een draad en verscheidene voeten lang, nu eens blinkend geel, dan weder blaauw. Eenige gelijken veel naar slangen, en zijn waarschijnlijk eene soort van Nerëiden; andere hebben, min of meer, de gedaante van zeekreeften, maar zijn week en naauwelijks twee duimen lang.

Wanneer het dier niet langer aan de bevochtiging der zee is blootgesteld, houdt het koraal op met groeijen. Vandaar vormt zich eene klip als een bloemstruik, tot dat de top de oppervlakte der hoogste vloeden bereikt heeft, boven welken het dier, en gevolgelijk ook de klip, niet hooger rijzen kan. De overige gedeelten bereiken van tijd tot tijd deze hoogte, zonder meer te rijzen, en vormen door den tijd een vlak veld met steile kanten in den omtrek. De klip, intusschen, wast bij voortduring, en, ophoudende met groeijen, verbreedt zij zich aan de kanten in allerlei rigtingen; dan, daar zij even snel aan den hoogeren als aan den laagsten kant voortwast, behouden de voorzijden hare steilte. Deze is dan ook de reden, dat de koraalklippen voor de scheepvaart zoo gevaarlijk zijn; want zij worden slechts zelden boven het water ontwaard, en de voorzijden zijn zoo steil en scherp, dat de voorsteven van een schip tegen de rots reeds aan stukken stoot, eer men het gevaar door de minste verandering in het dieplood heeft kunnen verhoeden.