Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1846

De Nestorianen, of de tien Stammen. Reizen door het oude Assyrië, Armenië, Medië en Mesopotamië, beschrijving der kerkelijke en huiselijke gebruiken der Nestorianen, en bewijzen voor hunne afkomst van de verloren geachte tien Stammen Israëls. Naar het Engelsch van Asahel Grant, Med. Doct., door S. Preiswerk verkort overgebragt en met Aanmerkingen voorzien. Uit het Hoogduitsch. Te Deventer, bij M. Ballot. 1845. In gr. 8vo. XIV en 250 bl. f 2-50.

De Heer grant, een Geneesheer te Utica in Noord-Amerika, werd door het Amerikaansche Zendelinggenootschap gezonden onder de Nestoriaansche Christenen, die in de Perzische provincie Urumia, een gedeelte uitmakende van het oude Medië, en in het westen der gebergten van Kurdistan, tusschen Perzië en Turkije, wonen. Het thans aangekondigde werk behelst het verhaal van het verblijf en de verrigtingen van dezen Zendeling, van het jaar 1835 tot 1840, onder deze Aziatische Christenen. Deze

[p. 559]

verrigtingen bestonden meestal slechts in het verspreiden van Bijbels en het oprigten van scholen onder deze welgezinde maar verwaarloosde menschen; terwijl de Schrijver en zijne medewerkers zich onthielden van strijd te voeren over de uiterlijke vormen en gebruiken der Nestorianen. Dit had ten gevolge, dat de Zendelingen hunne werkzaamheid, zonder eenig spoor van tegenstand van den kant der geestelijkheid en des volks, konden volbrengen. Het is echter te bejammeren, dat latere gebeurtenissen, voorgevallen in de jaren 1841 en 1842, en die aan de Nestoriaansche Christenen bloedige oorlogen met de Kurden en Turken en de gedeeltelijke onderwerping aan de laatsten berokkend hebben, de verblijdende verwachtingen, die het aanvankelijk welslagen van deze zendelingswerkzaamheden had doen geboren worden, voor een groot gedeelte, naar het zich laat aanzien, wederom verijdeld hebben. Intusschen moet het iederen weldenkende verblijden, dat de Koning van Pruissen zich het lot van alle niet tot de Pauselijke kerk behoorende Oostersche Christenen zeer aantrekt en tot hunne bescherming zich met Engeland tracht te verbinden. - De bewijzen, door den Schrijver aangevoerd voor het gevoelen, dat deze Nestorianen de zuivere afstammelingen zijn van de tien naar Assyrië weggevoerde stammen van het Israëlietische volk, verdienen de opmerkzaamheid en den toets der beoefenaars van Bijbel- en geschiedkunde. Eene bloote opnoeming van een paar derzelven kan onze lezers hiervan overtuigen. Bij de Nestoriaansche Christenen bestaat de eenstemmige overlevering, dat zij van Israël afstammen. De waarheid van deze overlevering wordt toegestemd door de aldaar mede woonachtige Joden en Mahomedanen. Zij worden door de hen omringende Turken, Perzen en Kurden genoemd: Beni Israël (Zonen Israëls), Nazaréërs, Syriërs, Chaldéërs. Wij herhalen het, dit een en ander en nog veel meer, hetgeen de Schrijver aanvoert, is waardig onderzocht te worden. Voor zoo veel de smaak in zoodanig onderzoek zich niet bepaalt tot den geletterden stand, maar onder onzen landaard ook gevonden wordt bij de

[p. 560]

zoodanigen, die onbekend zijn met het oorspronkelijke van dit werk, heeft de Vertaler zich aanspraak verworven op den dank van ons beschaafd publiek; terwijl voor 't overige het boek menige belangrijke en aangenaam onderhoudende bijdrage oplevert voor de kennis der landen en volken, over welke het verhaal handelt.

Het aangemerkte diene, om eene gunstige ontvangst aan dit werk te verschaffen.