Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1841

Oculisten.

Toen onlangs de beroemde oogarts gräfe gestorven was, bevond men, dat hij een vermogen van honderdduizenden had nagelaten. Stieglitz, die als een arme dokter naar Hanover kwam, laat, zegt men, een half millioen na. Met betrekking tot eene Fransche oogendoktores, die kort ge-

[p. 620]

leden stierf, schrijft een Parijzer blad: ‘Aan het gasthuis der stad Auxerre is eene som van 100,000 francs, tot het verzorgen van arme en zieke matrozen, vermaakt. Dit legaat is door zekere rose mullot nagelaten, die uit eene matrozen-familie afkomstig was. Aan het vermogen, waarover zij op eene zoo menschlievende wijs beschikt heeft, was zij op eene zeer merkwaardige wijs geraakt. Nadat zij lang als meid gediend had, trad zij in het huwelijk en leefde zeer kommerlijk. Rose mullot was eene groote liefhebster van honden, en had eens het verdriet, dat haar liefste hondje door eene oogkwaal aangetast werd. Tegen deze kwaal bezigde rose een middel, hetwelk zij eens door hare moeder had hooren aanprijzen; en ziet, het hielp. Door deze goede uitkomst aangemoedigd, wendde zij het ook op menschen aan, en trad in kompagnieschap met een' Parijzer arts. Hierdoor gedekt, trotseerde zij alle tegen haar begonnen regtsgedingen, en won gedurig meer vertrouwen en uitgebreider praktijk. Uit deze bron ontstond rose mullot's aanzienlijk vermogen. Toen zij stierf, bedacht zij in haren laatsten wil ook de honden, als de eerste oorzaken van haar geluk en de voorwerpen harer onafgebrokene genegenheid: zij beschikte ter verzorging van zieke honden almede eene som van 500 franken.’