Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1841

Oscar en Julie. Een verhaal uit den nieuwsten tijd. Naar het Hoogduitsch van Herman Waldow, door N.v.B.B. Te Kampen, bij K. van Hulst. 1839. In 8vo. 210 bl. f 1-50.

Wanneer op den titel van dit boek niet stond, dat het een verhaal is uit den nieuwsten tijd, dan zou men dat uit toon en inhoud in het geheel niet vermoeden. Deze behooren tot een veel vroeger tijdvak der romanliteratuur, toen eene roman van A tot Z niets anders was, dan louter liefde en verliefdheid. Zoo is het ook met dit boek. Het is in brieven geschreven, en bijna al de personen, die de pen opnemen, zijn tot over de ooren verliefd, en vullen ettelijke bladzijden met verliefde uitroepingen en klagten; want ongelukkig is in de meeste gevallen de liefde niet wederkeerig, of, waar zij dat wel is, meenen de gelieven, dat zij broeder en zuster zijn, en dat hunne liefde dus hoogstmisdadig is. Gelukkig echter deelt de eenigzins geoefende romanlezer van bl. 4 af in die meening niet, en voorziet zeer duidelijk, dat de zaken op het einde best zullen in orde komen. De afgesletene intrigue van een ondergeschoven kind is van den beginne aan zoo gemakkelijk te doorzien,

[p. 487]

dat men met volkomene gerustheid al het jammeren aanhoort, dat weinig medelijden opwekt, omdat men het als geheel overtollig kent. De stem des bloeds speelt in dit boek eene groote rol; jammer voor het mooije systeem, dat zij bij eene der heldinnen ongelukkig zwijgt, bij wie een te teeder gevoel voor den onbekenden broeder ontstaat. Voegt men bij dat alles nu nog een' krachtigen, sterken man (bl. 50), die van liefde sterft, dan zal men begrijpen, dat het in dit boek niet aan het hoofdingrediënt van elken roman ontbreekt, en dat men er tot walgens toe van verliefdheid in hoort. Moet dan ieder vod vertaald worden?