Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1841

De Schipbreuk van een Koopman, of de Lotgevallen van Ardent Troughton, door Kapitein Marryat. Uit het Engelsch. II Deelen. Te Haarlem, bij de Wed. A. Loosjes, Pz. 1839. In gr. 8vo. 566 bl. f 5-80.

Toen Rec. vroeger Rattlin de Zeeman aankondigde, waarschuwde hij reeds tegen de valsche opgave, alsof marryat schrijver was van dien roman, en herinnerde daarbij, dat Ardent Troughton, even als Rattlin, geschreven was door howard. Wat den Vertaler heeft kunnen doen besluiten, om, ondanks de openlijke bekendheid van howard als den schrijver, nogtans den naam van marryat op den titel te zetten, die nooit voor den Auteur van dit boek is doorgegaan, begrijpt Rec. niet. Het is eene moedwillige misleiding van het publiek. Rec. heeft het oorspronkelijke niet bij de hand; maar hij meent zich te herinneren, dat daarin de naam van marryat op eene wijze voorkomt, die allen twijfel moest doen ophouden, of deze de schrijver kon zijn. Bij hetgene in de vertaling staat op bl. 68 van het eerste deel, als de schrijver naar de gaaf van byron of walter scott wenscht, meent Rec. dat juist het talent van marryat in het oorspronkelijke wordt begeerd. Of bedriegt

[p. 484]

Rec. zich? Hij gelooft het niet. En waarom het boek niet aan deszelfs maker toegekend? Ieder heeft zijne eigene verdienste, en de verdiensten van dezen roman zijn niet die van marryat's werken. 't Is onbegrijpelijk, hoe men daaraan twijfelen kan. Overigens heeft het boek zijne goede zijden; het boezemt wel belangstelling in; verschillende situatiën zijn krachtig beschreven. Maar het heeft, even als de Rattlin, eene zwaarmoedigheid in toon en stijl, die Rec. minder behaagt; en het komt hem voor, dat het volstrekt niet op ééne lijn kan geplaatst worden met de goede romans van marryat. Pieter Simpel, Jacob Eerlijk, Newton Forster, Easy leveren oneindig aangenamer lectuur op, dan de romans van howard, die de losheid en gemakkelijkheid mist, welke marryat zoo zeer kenmerkt. Daardoor zal ook de Schipbreuk niet dien opgang maken, welke aan de zoo even genoemde boeken is te beurt gevallen.

De vertaling komt Rec. goed voor; schoon hij het niet waagt, om over de scheepstermen stellig te oordeelen.