toen een gevoelig geldverlies met kalmte en waardigheid gedragen werd, - toen zich het gezellig genoegen om den haard schaarde, toen de zonen en dochters gelukkig in het huwelijk traden;’ [NB. één zoon en ééne dochter.] ‘maar nooit hebben wij in haar zulk een gelukkig uur aanschouwd als dat,’ [bij den dood van den oudsten zoon] ‘waarop de getuigenis werd gegeven, dat de dood voor den Christen geenen prikkel heeft.’ II. De Twijfelaar heet het andere verhaal. Ralph vincent, eenige zoon van een' rijken pachter, moest, volgens het plan zijns vaders, vóór zijn huwelijk van eigene verdiensten leven. Hij werd boekdrukkersgezel, geraakte vooral door het geschrijf van zekere Dame wright tot twijfelarij, en liet zich noch door de vermaningen en bedreigingen zijns vaders, noch door de billijke eischen eener geliefde terugbrengen, maar smoorde de stem in zijn binnenste door sterken drank, verloor die geliefde, en bragt zich om het leven. Zekere james grey verleidde hij zoo verre, dat deze, in zijn geloof geschokt, als ongeloovige met ralph van de drukkerij werd weggezonden. Dan deze werd door zijne vrouw, door zijn stervend dochtertje, vooral ook door de bemoeijingen van een' geneesheer, die hem tot zijne bekeering twee deelen Leerredenen van Dr. canning leende, nog in tijds teregt gebragt. Dit vindt men hier iets uitvoeriger verhaald. In het verhaal wordt van dit alles weinig ingeweven. Geen wonder, dat alles oppervlakkig is, zonder eenige diepte. Indien de titel van deze vertaalde stukjes ware geweest. De Huiselijke Haard en de Twijfelaar, twee Verhalen, dan had men kunnen volstaan met de verklaring: ‘Het is alles ligt te verteren, onschadelijke kost, voor zulken, die er smaak in hebben.’
Maar nu de titel belooft iets, dat tot bevordering des Christendoms dienen moet, voegen wij er bij, dat deze Noordamerikaansche kost, al ware zij beter dan in deze vertaling opgedischt, tot voeding en sterking van Christendom, zoo als men zich dit in Nederland voorstelt, weinig of liever geene kracht bezit.