Anekdote ter bladvulling,
De bekende Duitsche Dichter castelli had een' vriend, aan hem door den band van luimige scherts te naauwer verbonden. Onophoudelijk plaagden zij elkander. Een van hen deed eens eene vrij groote reis. Na verloop van weinige dagen kreeg castelli, met den post, een' geweldig grooten, dikken brief, waarin niets meer te lezen stond, dan: ‘Ik ben zeer welvarende.’ Zonder morren betaalde de Dichter het zware port; maar kort daarop ontving zijn reizende vriend een loodzwaar, ongefrankeerd kistje, per diligence, waarin een steen van 16 pond, en daar om heen een stuk papier, waarop geschreven was: ‘Lieve vriend! Bij het ontvangen van het gewenschte berigt van uwen welstand is mij nevensgaande steen van het hart gevallen. - Castelli.’