Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1831

Non-interventie.

‘Non..in..ter..ven..tie! Jan! wat mag dat woord beteek'nen?

De groote Hansen - ('k lees het daag'lijks in de krant) -

Ze zweren bij dat woord; en 'k zit al uit te reek'nen,

Of 't aan de Belgen oorlog spelt met Engeland.’ -

‘Wat, oorlog!! Heel wat aêrs beduidt dat Fransch parooltje.

Als jij je buur in nood of naarheid ziet,

Dan laat je 'm in de steek, en stooft hem nog een kooltje,

En zegt: Ik moei me met eens anders zaken niet.

Dat is non-interventie, Piet!’

Piet keerde naar zijn huis, en lag gerust te slapen.

Maar, midden in den nacht, daar klopt zijn buur hem op.

‘Hei! buurman! sta me bij! Breng stok of knods of wapen!

'k Heb dieven in mijn huis. Op! help me, buurman! op!’

Piet springt ter bedsteê uit, en neemt een ladder mede.

Hij ziet de dieven in zijns buurmans raam,

En stelt de ladder neêr; - zy klimmen naar beneden.

‘Wat, schurk! is dat uw hulp? 'k Vind uw gedrag infaam!’

Roept nu zijn buurman uit het raam.

‘Vergeef me, buur! Een schurk? Ik ben een Excellentie;
't Was niet zoo kwaad gemeend: het is non-interventie.’

v.d.H.