Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1830

Te wapen!

‘Wel hem, die met een vrij ghemoet niet sparen
Wil 't edel bloed, voor 't vaderlandsch welvaren;
Wel hem, die onversaecht neemt in de handt
Het snijdent swaert, tot scherm van 't vaderlant!

Die niet en lijd, dat werden snoot vertreden
Voorvaders wetten, goet, en vrije zeden;
Maer in 't ghevaer van duysent laghen boos,
Hanthaeft het recht van 't vaderlandt altoos.’

(g. van hoghendorp. 1617.)

[p. 744]

 

Te wapen! roept uw Vorst, Bataven!

 

Op onweêrstaanbren toon;

 

Te wapen! is de kreet der braven,

 

Geschaard om Willem's troon:

 

Welaan dan, voor oud Hollands grond,

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Op Nassau's stem het staal genomen,

 

Om de oude vaan geschaard;

 

Wij voelen 't zelfde bloed nog stroomen,

 

Dat steeds ons erf bewaart:

 

Welaan dan, voor oud Hollands grond,

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Te wapen! roept uw Vorst, Bataven!

 

En de Almagt sterkt onz' arm;

 

En bij voorouderlijke graven

 

Wordt ons het bloed zoo warm:

 

Welaan dan, voor oud Hollands grond,

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Snelt aan, snelt aan dan, dappre scharen!

 

Op, krijgers! vol van moed;

 

Snelt aan! gij moet uw' grond bewaren;

 

Stuit hier den schrikbren vloed:

 

Snelt aan dan, voor oud Hollands grond!

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Uw Koning roept: het staal gegrepen;

 

Het oog op God gerigt;

 

Geen Hollandsch hart, door angst benepen,

 

Dat voor het oproer zwicht:

 

Uw Koning roept: voor Hollands grond

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Te wapen dan, getrouwe krijgers!

 

De aloude kleur ten top;

 

De Naneef des vereerden Zwijgers

 

Roept u ten strijde op;

 

Die roepstem klinkt op Hollands grond:

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

Verdedig dan uw' grond, Bataven!

 

Met nooit bezweken moed;

 

Te wapen! zij de kreet der braven;

 

Hij klinkt langs veld en vloed;

 

Te wapen, voor oud Hollands grond!

 

Te wapen, Nederland!

 

 

 

F.W.C.

 

October, 1830.