Alles is geen rijkdom in Frankrijks hoofdstad.
De hospitalen van Parijs kosten 's jaars 11 millioen franken. De bureaux van liefdadigheid deelen jaarlijks 1,500,000 fr. aan de huizen uit, verdeeld onder 65,000 behoeftigen, die 31,800 huisgezinnen uitmaken. Van de 890,000 bewoners der hoofdstad leven er nagenoeg 120,000 van aalmoezen, en kosten jaarlijks 13,000,000 fr., zonder hierbij te rekenen 200,000 fr., welke, volgens de liefdadige beschikkingen van den Heer de montyon, aan herstelde zieken worden uitgereikt, die, bij het verlaten der gasthuizen, zonder werk en zonder hulpmiddelen zijn.
Nagenoeg een vierde der dooden wordt, uit hoofde van behoeftigheid, kosteloos begraven (6,088 op 25,000); onder 1,300 zelfmoorden, in drie jaren, geschieden er drie- of vierhonderd uit gebrek. Neen, zekerlijk, alles is geen rijkdom in die groote hoofdstad van Frankrijk, even min als alles geluk is voor hare bewoners! In het geheel is er, jaarlijks dooreen gerekend,
| 1 op 150, die in een gasthuis sterft; |
| 1 op 11, die een' gewelddadigen dood sterft; |
| 1 op 30, die geen ander verblijf dan eene gevangenis heeft; |
| 1 op 30, die van aalmoezen leeft; en |
| 1 op 180, die gek wordt. |
Onder dit groot aantal krankzinnigen is er slechts een negende, hetwelk door zedelijke oorzaken van zijn verstand beroosd is; de krankzinnigheid der overigen ontstaat uit ligchamelijke oorzaken. Wanneer dit elders mede het geval is, bewijst deze uitkomst dat de mensch meer kracht van ziel heeft ontvangen, om het ongeluk te dragen, dan hij zelf schijnt te vermoeden.
Het kost eindelijk in Parijs veel meer, om zich gezond en wel in het leven te houden, dan om er in te komen. In de Récherches statistiques over Parijs en het Departement van
Auteursrechtvrij