Krijgsanekdote uit de Fransche omwenteling.
(Nouvelles Contemporaines de M. a. dumas.)
Op een' der wegen van St. Laurent-des-Autels naar Remaudière trok, in een' onstuimigen avond van de maand Junij 1793, eene aanzienlijke kolom voetvolk met groot bezwaar voort, voorafgegaan en gevolgd van eenige regementen kavallerij, door de Conventie afgezonden, om het Republikeinsche leger des Generaals westermann te versterken. De soldaten marcheerden ter halver been door het water, in een hun geheel onbekend gewest, waar een nieuwe oorlog hen wachtte, en waar elk boschje een' vijand verborg. Onder de patriottische liederen, welke zij deden hooren, mengde zich, van tijd tot tijd, eenig gemor, afgebroken door een luidruchtig geschater, wanneer een van hen struikelde, hetzij over een' steen, hetzij dat hij uitglipte in de vette klei. Ten laatste werd de opgeruimdheid uitgedoofd, naar gelange de vermoeijenis ondragelijker werd, en een algemeen gemor verving derzelver plaats. De Generaal chérin, die, op een schoon en sterk paard gezeten, dit legerkorps vooruitging, hield stil, en poogde bij de soldaten den bijkans verloren moed te doen herleven. ‘Parbleu, Generaal!’ zeide een van hen, stouter dan zijne kameraden, ‘u valt het gemakkelijk, geduldig te zijn onder ons leed: gij hebt een goed paard, dat u het vallen en de vermoeidheid bespaart; terwijl wij, arme drommels, sinds acht uren marcheren met natte beenen en eene ledige maag!’ - ‘Wel nu, mijn vriend!’ hernam chérin, ‘bestijg mijn paard, en ik - ik zal uwe plaats vervangen.’ De Granadier, meenende dat zijn Chef schertste, weigerde; maar, op eene herhaalde uitnoodiging van dezen, en gedrongen door de plagerijen zijner kameraden, liet hij zich eindelijk bewegen, sprong op het hem aangeboden ros, en stelde zich aan het hoofd der kolom, die nu haren marsch vervolgde. Dan, naauwelijks honderd schreden gedaan hebbende, strekte een snaphaanskogel,
komende uit het midden der bremstruiken, welke den weg bezoomden, hem zieltogend aan de voeten des Generaals neder, die zijn leven alleen aan deze zeldzame plaatsverwisseling te danken had. Deze greep terstond zijn