Een woord van eenen Parijzenaar over de doodstraf.
De vlakte van Grenelle is vermaard bij het volk te Parijs, dewijl zij, sinds lang, tot schouwplaats dient der voltrekking van militaire vonnissen. Wanneer het gerucht zich verspreidt, dat een krijgsman zal gefusilleerd worden, ziet men, ten bepaalden dage, de bewoners der hoofdstad in menigte toestroomen, om het vermaak te genieten van een' mensch te zien sterven. Hoezeer hebben de wetgevers zich bedrogen met zich te verbeelden, dat zij een groot zedelijk gevolg verwerven van de vertooning van strafoefeningen en openbare teregtstellingen! Deze bloedige tooneelen kunnen niet anders, dan de vrijwillige aanschouwers derzelven eene soort van barbaarschheid inboezemen. Beklagen zij den schuldigen, die de doodstraf ondergaat, zij veroordeelen de wet, die hem doet omkomen, en beschuldigen de regters, die hem veroordeelden. Juichen zij het werk der geregtigheid toe, ongelukkig de maatschappij, die menschen bevat, welke hunne medemenschen zien sterven zonder te beven! In beide ge-