Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1830

De Londensche tabaksdoos.

Aardig is de toepassing, welke, in eenige koffijhuizen te Londen, tot spijt dier tabakrookers, die gaarne eene pijp om niet stoppen, van de werktuigkunde wordt gemaakt op de tabaksdoozen of bossen. In Engeland wordt meerendeels alleen door vreemdelingen, soldaten, matrozen en de geringere klassen gerookt, en dus juist niet in de voornaamste koffijhuizen, maar slechts in de mindere, alwaar dan, tot derzulken gerijf, nog bijzondere smokingrooms, of rookvertrekken, voorhanden zijn. Maar de Engelschman is niet gewoon, pijp en tabak bij zich te dragen, gelijk de Hollander zijne tabaksdoos, de Duitscher den geheelen toestel, en de Hindoo zijne beteldoos medevoert. De (Hollandsche) aarden pijp krijgt men van den waard; maar de tabak staat op de tafel in eene geslotene blikken bos. Voor eerstgenoemden was het weleer even omslagtig als onzeker, het bedrag van elke gestopte pijp (een penny, d.i. 5 centen Holl.) van elken rooker te innen. Maar zie! daar viel een werktuigkundig Genie onder de koffijhuishouders op een hulpmiddel, dat weldra navolgers

[p. 159]

vond. Thans is er, midden in het vertrek, eene tabaksdoos geplaatst, welke eene bijzondere afdeeling, met eene opening daarin, heeft, gelijk eene armenbos, waar juist een penny doorgaat. Van binnen, tegen de opening, is een hefboompje, welks ander eind met den grendel, die het deksel der doos sluit, in verband staat, en zóó ingerigt, dat alleen het gewigt van een penny, en geen ligter, dezelve doet opengaan. Wil men nu zijne pijp stoppen, dan werpt men er een penny in, het deksel springt open, en men heeft, wat men verlangt. Doch meent iemand zulks met een halve penny te klaren, zoo wordt het bedrog terstond gestraft; de doos blijft, daar het gewigt voor den hefboom te ligt is, onverbiddelijk gesloten, en hij moet nog een heele penny offeren; want een tweede halve opent haar zoo min als een derde, wijl het geldstuk niet op den hefboom liggen blijft. Het egoïsmus des Engelschmans doet het werktuig volkomen beantwoorden aan deszelfs doel. Hij denkt: ‘Ik heb betaald; een ander mag ook betalen!’ en hij klapt de doos altijd weêr digt.