Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1830

[p. 109]

Bij den grafkuil van mijnen geachten vriend, Arnoldus Dahmen.

Hier, in dit Godgewijde koor,

Hier, bij dit open graf,

Hier dringt alleen de waarheid door;
Hier treedt de mensch als stervling voor;

Hier valt de sluijer af.

Hier opent zich de moederschoot

Voor rijk en ook voor arm;

Hier, wat de wereld nam of bood,
Ze ontvangt hier allen naakt en bloot,

En dekt hen even warm.

Hier hebben wij hem heengeleid,

Den braven, dierbren vriend;

Hier was zijn laatste bed gespreid;
Hier rust hij nu voor de eeuwigheid,

En heeft die rust verdiend.

Rust zacht dan, vriend! ten laatsten keer;

Rust, Muzenzoon! rust zacht!

Getuigt de burgerkroon uwe eer,
De lauwer siert uw hoofd niet meer;

Gij slaapt; - vriend!... goeden nacht!

Gij slaapt! - hier? - neen; het kil gebeent',

De stofklomp zonk in 't graf:

Het stof zij met het stof vereend;
Maar de edle ziel, door ons beweend,

Staan we aan den Hemel af.

Moedig dan het hoofd geheven,

Kindren van mijn' braven vriend!

Vader's geest zal boven leven;
Zijn gebed zal kracht u geven,

Dat ge uw eerlijk deel verdient.

Moedig 't oog dan opgeslagen

Naar den Vader van uw lot;

Hem zult gij nooit hulploos klagen;
Hij kan zwakker krachten schragen:

Want - die Vader is uw God!

[p. 110]

 

Blijft slechts, wat gij waart voordezen,

 

En bemint uw moeder teêr;

 

Sluit aan u de zwakker weezen,

 

En gij hebt geen leed te vreezen:

 

Want - daar boven woont uw Heer.

 

 

 

Bidt en werkt als brave zonen,

 

Zoo als eens uw vader deed:

 

Dan zal u elks achting loonen;

 

Dan zal God uw werk bekroonen,

 

Die der weezen nooden weet.

 

 

 

s. rondeau.