Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1830

Handboek der heelkundige Ontleedkunde, of Beschrijving van het menschelijk ligchaam in afperkingen, enz. Uit het Fransch van H.M. Edwards, M.D.,

[p. 259]

vrij vertaald, met Aanmerkingen en Bijvoegselen vermeerderd, door G.A.F. Quarin Willemier, Officier van Gezondheid der 2de Klasse bij de Armee; met eene Voorrede van A.G. van Onsenoort, Med. Chir. Doct., Eerste Officier van Gezondheid bij de Armee, enz. Iste Stuk. Te Utrecht, bij N. van der Monde. 1829. In gr. 8vo. f 2:20.

Na eene naauwkeurige lezing en vergelijking van dit eerste stuk des boven aangekondigden werks met de in 1821 uitgegevene Heelkundige Ontleedkunde van rosenthal, werd Recensent, wel is waar, overtuigd van de meerdere uitvoerigheid en praktische bruikbaarheid van het eerste boven het laatste; doch miste daarin, tot zijn leedwezen, die naauwkeurigheid van uitdrukking en zuiverheid van taal en spelling, welke het laatste zoo zeer aanbevelen en in het eerste zoo zeer veronachtzaamd zijn. Zonder derhalve de meerdere waarde van edwards' werk te willen miskennen, blijft Recensent toch altijd van oordeel, dat ieder Heelkundige, die overigens met eene goede ontleedkundige kennis bedeeld is, en dezelve zoo wel door lectuur, als door oefening op lijken verkregen heeft, in het minder uitgebreide werkje van rosenthal een' goeden en getrouwen geleider bij het verrigten zijner kunstbewerkingen zal vinden; inmiddels vertrouwende, dat het bezit en de vergelijking van verschillende werken over een en hetzelfde onderwerp niet dan voordeelige uitwerkselen kan hebben voor hem, die zijne kunst met eene gelukkige toepassing tracht te beoefenen.

Het aangekondigde werk prijkt met eene goed geschrevene en tot staving van den roem onzer voorouderen, ook in dit gedeelte der heelkundige wetenschap, strekkende Voorrede van onzen verdienstelijken en door zijne schriften en praktische bekwaamheden beroemden landgegenoot van onsenoort. Wij bekennen het, wij juichten in de mededeeling dier genees-geschiedkundige

[p. 260]

bijzonderheden, die ons den lof onzer voorvaderen, als de eerste ontwerpers der heelkundige Ontleedkunde, met onuitwischbare trekken voor oogen stelden en met grond verzekerden. Evenwel smart het ons, thans te moeten bekennen, dat er door onze Professoren aan de Hoogescholen zoo weinig voor de Heelkunde in het algemeen gedaan, of althans wereldkundig gemaakt wordt, en dat de inrigting der Clinische Scholen, vooral te Amsterdam, nog zoo veel te wenschen overlaat. Hoe toch zal men van iemand, die in den jare 1817 nog Candidaat in de Medicijnen was, en genoegzaam geene gelegenheid gehad heeft, zich in het praktische gedeelte der Heel- en Verloskunde te bekwamen, de geschiktheid kunnen verwachten, om, als Hoogleeraar in die vakken, aan het hoofd eener Clinische School te staan? Wij mogen met billijkheid vragen, welke toch de redenen zijn, dat men van onsenoort en van der hout, beide mannen van erkende theoretische en praktische bekwaamheden, zoo eensklaps uit het midden hunner schitterende en nut stichtende loopbaan heeft getrokken, en waarom men de Nederlandsche heelkundige jeugd van Leermeesters heeft beroofd, die zij met geene mogelijkheid in hunne opvolgers kan wedervinden? Wij moeten de beantwoording dezer vragen overlaten aan hen, die zich met de organisatie onzer instructive inrigtingen hebben belast gezien, en zeker niet dan naar welberaamde en voordeel aanbrengende ontwerpen zijn te werk gegaan.

Men vergeve ons deze korte uitweiding: de zaak lag ons te zeer op het hart, om niet een oogenblik bij dezelve stil te staan.

Om dan weder tot het werk terug te komen; hetzelve is, in zijn geheel, in zes Afdeelingen gesplitst, en elke Afdeeling weder in zoo vele Hoofdstukken verdeeld, als de vorm en uitgestrektheid van ieder derzelve in het bijzonder vereischt. In de drie eerste Afdeelingen, waarbij de inhoud van dit eerste stuk zich bepaalt, worden, in acht bijzondere Hoofdstukken, de verschillende afperkingen van het hoofd, den hals en de borst beschreven;

[p. 261]

zoodanig nogtans, dat in dezelve niet alleen, met alle naauwkeurigheid, de betrekkelijke ligging van al die deelen wordt opgegeven, welke bij het verrigten eener heelkundige kunstbewerking behooren in aanmerking genomen te worden, maar de operatiën zelve door nuttige aanwijzingen meer verzekerd en gemakkelijker gemaakt worden. Wij zouden dit met voorbeelden kunnen staven; doch de aard der stof brengt niet mede, dit met de hier vereischte beknoptheid te kunnen doen; waarom wij den lezer verzoeken, zichzelven van het gezegde te overtuigen, en vooral vlijtig gebruik te maken van een boek, dat, bij het doen van operatiën, zijn verstand en zijne hand tot nut zijner natuurgenooten bestuurt en leidt.

Zoo zijn wij dan weder dit voortbrengsel tot opbouw onzer kunst aan den ijver van een jong Heelkundige verschuldigd; zoo als wij, over het algemeen, den Nederlandschen Heelmeesteren den lof moeten toezwaaijen, door eigene vlijt en onvermoeide pogingen een juk verbroken te hebben, waaronder zij, met miskenning hunner eigene waarde, zoo vele jaren met onderdanigheid gebukt gingen.

Eindelijk moeten wij den Vertaler, dien wij voor de op zich genomene taak wel berekend achten, dringend verzoeken, bij de bewerking van het tweede stuk meer naauwkeurigheids omtrent taal en spelling in acht te nemen.