Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1829

Rotsgalmende Rekelzang, of Minneklagt, uitgeboezemd door eenen Ridder van den Domper.

Lesbia nostra, Lesbia illa,

Illa Lesbia, quam unam amavi,
Nunc in quadriviis....

catullus, Carm. LVIII.

Te Kampen, bij de Erven Aeg. Valckenier. In gr. 8vo. 39 Bladz. f :-70.

Wij gelooven gaarne, dat dit dichtstuk geestig, aardig, vol van poëtische schoonheid en regt ter zake is. Maar wij erkennen tevens, dat wij het eigenlijk fijne dezer satire niet begrijpen. Wij kennen de mannen wel, die hier gesiffleerd worden, en gunnen het hun hartelijk; want waarlijk, al wat bezijden valt, zou regt jammer zijn. Maar, om de waarheid te zeggen, de bedoelde onverbeterlijke Heeren zijn te ver beneden de aandacht van het beschaafd Publiek, dan dat wij ons de moeite zouden geven te gissen en trek voor trek hier te ontcijferen. Een proefje geven wij echter gaarne:

Geen eerbre hoepel buigt zich meer

Om teedre maagdeningewanden:

Een gazen dundoek floddert neêr,

Met stootkantbloemen aan de randen;

Waarheen, vervoerend slangenzaad!

Waar zal uw dolle zwijmling enden?

Gekoepokt tuimelt ge en vergaat

In appelflaauwten en ellenden.

[p. 556]

 

Aardappels! ja 't is uw bedrijf,

 

Gij leidt tot alle narrenwerken,

 

Door u kreeg Adam pijn in 't lijf,

 

Door u vergeven moest hij herken;

 

Och! had Margrietje nooit geproefd

 

Van 't gif, dat de aarde in applen stoofde,

 

Zij had mij zeker nooit bedroefd;

 

Gehouden wis, wat zij beloofde.

 

 

 

Te schaamtloos siert een effen waas

 

Den blos van nieuwerwetsche schoonen,

 

In spijt van 't boetbazuingeblaas

 

Van ridder Bulderdijk en zonen;

 

Zij zijn voor 't geestlijk roepen doof

 

Dier stichters van de heilkolonie,

 

Waar ieder planters heilgeloof

 

Tiert achter een geschonden tronie.

 

 

 

De bastaardteelt van Belial,

 

't Ontmaagde vloekgespuis van Babel,

 

Verguist, in 't aanzien van 't heelal,

 

Dat ridderwoord als waan en fabel,

 

Verbeestelijkt door 't helgedrogt,

 

Verlichting, ondier met vier tongen,

 

Dat, kronklend met een drakenbogt,

 

't Geloof den strot heeft digtgewrongen.

De aangewezene Drukzonden op den omslag zijn niet onaardig, en de Catalogus, op de laatste bladzijden, van eene Keurbibliotheek voor Domperridders en die 't worden willen, laat weinig te wenschen overig. De Dichter teekent zich spiritus lenis; maar men kan niet zeggen: nomen et omen habet.

Boekbesch. No. XI. bl. 505, reg. 1. staat Die, lees De; en reg. 3. De, lees Die.