Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

De dichter en de snijder.
Eene echte Anekdote.

Gottlob wilhelm burmann, geboren in den jare 1733, was in zijnen tijd een der geliefdste Dichters van Berlijn. Hij deelde in het lot van vele Apollo's - zonen, en had dikwijls, het zij met of buiten schuld, met eene schrale beurs te kampen. Hij stelde diensvolgens zijn talent op woeker, en zag zich vaak gedrongen, zijne schoone gaven te besteden aan gelegenheidsgedichten, waartoe hij dan ook, als

[p. 793]

bekend en bemind Poëet, veelvuldig werd aangezocht. Zoo kwam eens een snijder tot hem, die een bruiloftsdicht verlangde; en burmann, na het noodige bescheid wegens het verloofde paar en deszelfs betrekkingen te hebben ingewonnen, verzocht den man, over een paar dagen terug te komen. Deze verscheen op den bepaalden tijd. Burmann stelde hem het gedicht ter hand, en was hem bovendien te wille, in hetzelve, op zijne bede, overluid voor te lezen. De kleermaker scheen ten uiterste voldaan, en vroeg vervolgens, wat hij hem schuldig was. ‘Een dukaat, mijn vriend!’ De man verschrikte. ‘Een dukaat, Mijnheer? Ik moet u openhartig belijden, dat had ik mij niet voorgesteld. Een' daalder heb ik er wel voor over. Kunt ge het gedicht niet korter maken?’ - ‘o! Dat kan gemakkelijk geschieden. Het gedicht heeft negen coupletten. Ik wil er u het derdepart van laten: zijt ge daarmede tevreden?’ Nu sneed hij er drie coupletten af, en bood die den snijder aan; deze betaalde zijnen daalder, en ging zeer voldaan naar huis, in de overtuiging, dat men verzen, gelijk laken, bij de el kocht!