Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

Bruce en de spin.^(*) Door Walter Scott.

Na de ontvangst der jongste ongunstige tijdingen uit Schotland, lag bruce in den vroegen morgen, vol bezorgdheids,

(*) Robert bruce, afstammeling van eenen tak des in 1289 uitgestorven' Vorstenstams, besteeg in 1306 Schotlands troon, en vestigde, door de overwinning bij Bannockburn, de onafhankelijkheid zijns vaderlands. Hij was een tijdgenoot van Koning eduard den I van Engeland. Als mededinger naar de kroon, werd hij langen tijd in Engeland gevangen gehouden: hij doorstak den soldaat, die hem bewaakte, en ontvlugtte naar Schotland, alwaar hij zich, gelijk macbeth, in de Kapel van St. Andries te Seone deed kroonen.

[p. 751]

op zijn leger, en pleegde met zichzelven raad, of hij niet liever alle verdere pogingen, om zijne regtmatige aanspraak op de Schotsche kroon te doen gelden, geheel opgeven, zijne getrouwen ontslaan, zelf met zijne broeders naar het beloofde land oversteken, en de rest zijns levens aan den strijd tegen de Sarracenen zou toewijden, ten einde daardoor zich met den Hemelte verzoenen wegens den manslag, aan comijn in de kerk te Dumfries begaan. Dan weder dacht het hem even misdadig als lafhartig te zijn, zijn streven, om Schotland de vrijheid te hergeven, te laten varen, zoo lang er nog eene schaduw van hoop op een' gelukkigen uitslag overbleef. Terwijl hij aldus geslingerd werd in zijne overleggingen, waren zijne oogen gerigt op het verhemelte zijner legerstede, en ontdekte hij eene spin, welke aan een' langen draad van eigen weefsel hing, en, overeenkomstig haar instinkt, bezig was, zich van den eenen stijl naar den anderen te doen slingeren, om de lijn te vormen, aan welke zij haar net wilde bevestigen. Het insekt deed verscheidene vergeefsche pogingen; zoodat bruce waarnam, dat zij tot zesmaal toe faalde in haar ontwerp. Thans schoot hem te binnen, hoe ook hij juist zes gevechten aan de Engelschen en derzelver bondgenooten had geleverd, en alzoo in hetzelfde geval met de onvermoeid werkzame spin zich bevond, welke nu zesmaal haar doel gemist had. ‘Wel nu,’ sprak bruce tot zichzelven, ‘naardien ik niet in staat ben te beslissen, wat mij thans te doen sta, zoo wil ik mij in mijn besluit door het lot dezer spin laten geleiden. Doet zij eene zevende poging, om haren draad vast te maken, en gelukt haar die, dan zal ook ik het ten zevenden male wagen, mijn geluk in Schotland te beproeven. Geeft zij het op, of mislukt haar doel, dan trek ik naar Palestina, om nimmer in mijn vaderland weder te keeren.’ Terwijl bruce dit besluit vormt, doet de spin, met inspanning van alle hare krachten, nogmaals eene poging, om haren draad aan den stijl vast te hechten, en - het gelukt! Bruce volgde haar voorbeeld; en zie, daar hij tot dusverre geene enkele overwinning had mogen behalen, zoo leed hij voortaan geene nederlaag van eenig belang. - Dikwerf ben ik met lieden, die den naam van bruce voerden, in betrekking gekomen, die zich zoo stellig van de waarheid dezes voorvals overtuigd hielden, dat zij tot geenen prijs eene spin zouden gedood hebben, dewijl zulk een insekt hunnen grooten naamgenoot ten voorbeeld van volharding en ten zinnebeeld van den terugkeer eens gunstigen lots verstrekt had.