Iets, over het vertier der Engelsche dagbladen.
(Uit het Fransch.)
De Engelsche dagbladen hebben, in het algemeen, een' veel minder uitgestrekten omloop dan de Fransche. De Times, die zichzelven beschouwt als blad, dat Europa bestuurt, slijt niet veel meer dan 7000 exemplaren; terwijl intusschen deszelfs in het ruwe berekende jaarlijksche inkomsten de verbazende som van 4,5000 p. st. (f 540,000) bereiken. Het eigendom van de Morning-Chronicle is van de erfgenamen des Heeren perry, aan wien zij haar aanwezen is verschuldigd, gekocht voor 40,000 p. st. Dat van den Courier wordt geschat op 100,000 p. st. Dat van de Globe op niet meer dan 35,000 p. st.
De Redactie van den Times houdt 30 à 40 personen onledig, dezulken, veel grooter in getale, niet medegerekend, vereischt tot den druk en de overige werktuigelijke werkzaamheden. Het is een groote omloop, naar de kolossale schaal berekend van de Engelsche nijverheid. De redactie van het verslag der Parlementszittingen, gedurende drie of vier maanden des jaars, kost niet minder dan 3000 p. st. Wanneer men bij deze de druk- en alle de overige kosten, alsmede de geweldig zware belasting voegt, van de dagbladen geheven wordende, beseft men ligtelijk, dat het debiet ter naauwernood de onkosten dezer groote onderneming kan dekken: elk nommer kost ongeveer 55 centimes, waarvan de belasting 31 heft.
Een Engelsch dagblad trekt zijne voordeelen van de Advertentiën,0 door den handel en particulieren aan hetzelve ter plaatsing gezonden, van welke de schatkist alweder een deel zich toeëigent.
Om deze en andere redenen is het eene schier onmogelijke zaak geworden, een nieuw dagblad in Engeland tot stand te brengen, of althans gaande te houden. De Heer john murray, die alleen de helft der boeken in het licht geeft, welke in Grootbrittanje uitkomen, of ten minste van die, welke een' goeden aftrek hebben, en die alzoo meer dan iemand anders kans had om wèl te slagen, leed onlangs schipbreuk