Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

Bijzonderheid wegens den dood van lord Castlereagh.

Mevrouw ida saint-elme bevond zich te Londen, tijdens het beruchte Proces der Koningin, en werd toegelaten bij Lord castlereagh. Toevallig voor eenige oogenblikken zich alleen in het vertrek bevindende, viel haar oog

[p. 561]

op een op de tafel opengeslagen liggend boek. ‘Ik nam het in handen,’ dus verhaalt zijzelve, ‘ten einde in deze lektuur, veelligt de geliefkoosde van den Lord, eene aanwijzing van 's mans meest gewone denkwijze te ontdekken. Het was de Nieuwe Héloïse, en de plaats, waar de indruk van den vinger zijn merk had achtergelaten, was - de verdediging van den Zelfmoord. Toen ik sedert vernam, dat de Markies van Londonderry zijn leven had geëindigd, door zich de halsader te openen, begreep ik, dat deze dood wel veel langer kon zijn overlegd geweest, dan men heeft gemeend; en ik weet van goederhand, (uit den mond van den Burggraaf de marcellus, toen Secretaris van Ambassade) dat de Nieuwe Héloïse, opengeslagen bij denzelfden brief van st. preux, nog op de tafel lag van den Minister, ten dage dat hij den zelfmoord had begaan. Er moge alzoo, naar het getuigenis zijner vrienden, in zijn brein al eene kiem van krankzinnigheid hebben bestaan, ik houde het daarvoor, dat zijn zelfmoord door eene beredeneerde wanhoop is veroorzaakt geworden.’