Eene levende pad in de maag eens jongelings.
Een inwoner van Ainsworth, een dorp nabij Bolton, vervoegde zich tot den Heer hampson, Heelmeester ter laatstgemelde plaatse, met zijnen zoon, een knaap van 15 jaren, die sedert drie jaren leed aan maagpijnen, ter linker zijde, welke, naar des patiënts eigene uitdrukking, veroorzaakt werden door iets, dat zich bewoog en hem knaagde. De Heer hampson schreef hem een purgans voor, om alle dagen te gebruiken, tot dat de oorzaak van het kwaad was weggeruimd. De tweede gift reeds bragt dit heilzaam gevolg te weeg: de jongeling braakte eene levende pad, van de gewone soort en in volwassene grootte. Onmiddellijk ontwaarde hij eene zoo groote verligting, dat hij, zeer verblijd, aan zijne ouders den lastigen gast kwam vertoonen, dien hij zoo lang had gehuisd en gevoed. Het dier leefde nog; maar, toen men het op den grond nederleide, kruiste het zijne pooten op zijn' buik en stierf. Het scheen, dat het den zoo schielijken overgang in de lucht, welke hij nog niet had ingeademd, en in eene veel lagere temperatuur, dan die van het inwendige des ligchaams, waarin het geleefd had, niet konde verdragen. De lijder was nu, na een' verkwikkenden slaap, weldra geheel hersteld.
Auteursrechtvrij