Cromwell als policie-handhaver.
(Eene nog ongedrukte Anekdote.)
Ten gevolge van schralen oogst, had zich eens, onder de regering van cromwell, ongemeene duurte geopenbaard, hoewel van vroegere jaren nog groote voorraad in alle schuren voorhanden was. Te Urbridge zag men, op eenen marktdag, een deftig, achtbaar man rondkuijeren, die schier al het graan opkocht. De pachters hielden hem voor een' makelaar, voor een' opkooper, door kooplieden daartoe gemagtigd. Hij had betaald, wat zij eischten, en, toen zij hem des middags onthaalden, zeide hij hun, elk in vertrouwen, dat hij, voor den volgenden marktdag, wederom op groote hoeveelheden commissie had, en, wie de grootste aanbragt, boven den bedongen prijs nog op eene aanzienlijke premie konde rekenen. Thans werd Urbridge met graan overladen. Hij verscheen; een groote zak met goudstukken volgde hem, en hij kocht alles op. Hem, die de grootste hoeveelheid had ter markt gebragt, telde hij de toegezegde premie uit; en reeds wilde deze dankbaar zich verwijderen, toen hem de rijke koopman toeriep: ‘Geef mij twee pence weêrom!’ Met een' glimlach van onderdrukte scherts werden hem deze door den pachter ter hand gesteld. ‘Weet gij, waartoe gij die betaald hebt?’ - ‘Neen!’ - ‘Nu, zoo hoor! U houd ik voor den grootsten van al de schurken, die hier bijeen zijn, en die twee pence zijn bestemd, om een' strop voor u te koopen! - Korporaal stubbs!’ riep hij een' van hen, die hem verzelden, toe, ‘haal een' strop, en knoop mij den schurk voor dit huis op, dat hij allen deze vervloekte achans tot toonbeeld strekke; want vervloekt zij hij, die den armen het brood onttrekt!’ - En Korporaal stubbs deed, gelijk hem bevolen was.
Auteursrechtvrij