Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

Scherpe trekken van den dag, ten bewijze van den volksgeest der Franschen in het staatkundige.

(Uit Fransche Dagbladen.)

Zoo wij tot den Heer de villèle zeggen, hetgeen de Kardinaal dubois zijnen ontrouwen Intendant op een' Nieuwjaarsdag toevoegde: ‘U schenk ik alles, wat ge mij in het afgeloopen jaar ontstolen hebt!’ is hij wèl af.

Men moest hem veroordeelen, om zelf naar zijn geboorteland het geld te dragen, dat hij ons ontvreemd heeft.

Hoe hebben zij toch kunnen vallen? Zij waren reeds zoo laag!

Voortaan zullen zij van hunne renten leven, of - van de onze!

Wat hem thans kwelt, is, verpligt te zijn, voortaan zelf het geld zich te verschaffen, dat hij verteert.

Hij zegt, dat hij een arme Duivel is. Duivel, ja; maar arm.....!

Men zegt van zekere Excellentie, dat hij nooit vuur gezien

[p. 245]

heeft. Hij is dan zeker nooit in zijne keuken geweest!

In stede van zijne Medeburgers, moge hij voortaan den Tijd dooden.

Men noemt hem clairvoyant. Wel dan, laat hem eens in zijn Geweten zien!

‘Men moet toch wel voldaan zijn over mij; want men heeft mij bedankt!’ zegt de Heer de v.

Men schat het vermogen van den Heer de villèle op 30 millioenen; juist een franc per hoofd, die hij ons ontstal.

Men heeft tot Monseigneur d'hermopolis (frayssinous) gezegd: Ite, missa est. En Frankrijk heeft geantwoord: Deo gratias.

De Heer ravez ging dezer dagen eene school van wederkeerig onderwijs bezoeken, ten einde zich te populariseren. Op het oogenblik, dat hij dezelve binnentrad, begon een aardig jongsken te conjugeren: ‘Ik zit voor, gij zit voor,’ enz. De Heer r. vertrok, maar zoo tamelijk voldaan.

De Heer r., zoo gewoon in eene fauteuil te zitten, vindt thans zijne bank wat hard.

Men is verpligt geweest, de fauteuil des Voorzitters van de Kamer der Afgevaardigden te veranderen. Zij helde dermate naar de linkerzijde over, dat het onmogelijk geoordeeld werd, voor iemand, die besloten had een juist evenwigt te bewaren, zich daarop neder te zetten.

Men heeft berekend, dat den Maarschalk lannes, gedurende zijne veldtogten, vijftien paarden onder hem gedood zijn. De Heer Burggraaf de caux, Minister van Oorlog, heeft, gedurende zijne gansche militaire loopbaan, twintig leuningstoelen onder zich versleten.

Men zegt, dat hij verlof verzocht en verkregen heeft, om zijne draaijende fauteuil naar de Kamer te doen overbrengen; zoodat men niet meer zal kunnen zeggen: de Heer de c. is op de bank der Ministers, maar wel: de Heer de c. is in zijn' leuningstoel gezeten.

Een goed Minister mag men eeren.
Zij slachten de meloenen, vrind!
Wel vijftig moet men soms proberen,
Vóór dat men één', die goed is, vindt.