Het schoorsteenvegersfeest.
(Eene Engelsche Anekdote.)
Portmansquare staat bekend als een der fraaiste pleinen van Londen. Een uitgestrekte tuin ligt in deszelfs midden, alwaar inzonderheid de vreemdelingen zamenkomen. Alle de huizen, die dit plein omgeven, worden bewoond door Lords en andere vermogende lieden. Men ziet daar een aantal grootsche gebouwen of hôtels, waaronder met name uitmunt dat van Milady montague, vermaard van wege haren rijkdom en het navolgend voorval, haar wedervaren:
Een zoon van zes jaren, de eenige afstammeling en de eenige hoop van het geslacht van montague, verdween eensklaps uit het ouderlijk huis, in weerwil van de waakzaamheid der bedienden, met de zorg voor hem belast; terwijl de zorgvuldigste nasporingen geenerlei spoor van het kind deden ontdekken. Twee jaren daarna zag Milady montague, ontroostbaar over het verlies van haren eenigen zoon, een' kleinen schoorsteenveger uit de stookplaats van hare kamer nederdalen, om de pijp te reinigen. De Dame sloeg in het eerst geene bijzondere acht op het arme jongsken, tot dat zij in de oogen van het kind zekere verwondering ontwaarde; zijne blikken schenen nieuwsgierig alle voorwerpen aan te staren, en weldra het vertrek te herkennen. Milady ondervroeg het knaapje; - hij antwoordde; - de toon zijner stem verwekte bij haar eene hestige gemoedsbeweging; - de hoop deed haren boezem jagen..... ‘God! zoo het mijn zoon ware!’ riep zij eensklaps uit, en..... het was haar zoon, die, ten zelfden tijde haar herkennende, in de uitgebreide moederarmen vloog! - Ziehier het verslag, dat hij vervolgens gaf van zijne verdwijning uit het ouderlijk huis: Een oogenblik alleen gelaten op het plein, was hij, onder een aanlokkend voorwendsel, door de vrouw eens schoorsteenvegers medegetroond, die, zelve verstoken van het geluk van moeder te zijn, en behagen vindende in het aanvallig kind, besloot, zich door de gunst des gevals schadeloos te stellen voor hetgeen de Natuur haar had ontzegd. Geene acht slaande op de eenigzins verwarde aanduidingen van het kind, en onkundig gebleven van de naar hem gedane nasporingen, had zij hetzelve tot zich en als het hare aangenomen, en hem vervolgens het beroep haars mans laten leeren; hetgeen hem ten laatste behulpzaam was geweest, om, op de onverwachtste wijze, de familie te hervinden, die onophoudelijk zijn verlies met heete tranen beweende.
Auteursrechtvrij