Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827

Levensbijzonderheden van Lord Cochrane.

Alexander Lord cochrane is de oudste zoon des Graven van dundonald, die, gelijk eertijds de beroemde Markies van worcester, zijn leven aan allerlei soort van ondernemingen en uitvindingen, welke hem nuttig of roemrijk voorkwamen, toewijdde. Zijne moeder was de dochter van Kapitein gilchrist, een' Zeeöfsicier van ongemeene verdiensten. Hij werd geboren op den 27 December 1775; en, na het ontvangen eener goede opvoeding, werd hij gesteld onder het opzigt van zijnen oom en pleegvader, den Admiraal Sir alexander cochrane.

Na in Amerika en in de baai van Biscaye als Midshipman gediend te hebben, werd hij Luitenant, en klom trapswijze op tot den rang van Kapitein. Zijne eerste krijgsdaad had plaats in 1801, wanneer hij, op de hoogte van Barcelona, eenen Spaanschen brigantijn, den El Gamo, aangreep, en bij entering veroverde. In den loop diens zelfden jaars maakte hij drieëndertig schepen buit.

Kort daarna werd hij Post-captain, en heesch zijne vlag op de Pallas van 32 stukken. Met dit schip viel hij drie Fransche vaartuigen aan van 18, 22 en 24 stukken, en dwong dezelve, het op strand te zetten. In Mei 1806 landde hij op de kust van Frankrijk aan het hoofd zijner manschap, en vernielde een groot aantal wachtposten. Eenige dagen later veroverde de Pallas een Fransch fregat.

Na een' gelukkigen kruistogt voor dat jaar naar Plymouth terugkeerende, las hij eene oproeping der kiezers voor Honiton, die een' rijken en aanzienlijken Kandidaat verlangden, om hun vlek te vertegenwoordigen. Lord cochrane begaf zich onmiddellijk derwaarts, en bood zijne diensten aan, maar

[p. 414]

werd niet gekozen. Deze teleurstelling belette hem niet, andermaal te Honiton zich te laten vinden, bij de ontbinding van het Parlement, veroorzaakt door den dood van pitt, en thans zegevierde hij; maar dit nieuwe Parlement ging nagenoeg terstond weder uiteen. Nu plaatste hij zich in de rijen voor Westminster. Zijne mededinging maakte een' sterken indruk bij het publiek, en hij nevens Sir francis burdett werden gekozen.

Bijkans gelijktijdig benoemd tot het bevelhebberschap over de Imperial, een fregat van 40 stukken, werd hij onder de bevelen gesteld van den Admiraal collingwood, wiens eskader de haven van Cadix blokkeerde. Op den 1 Julij 1808 veroverde hij het kasteel Mongal, een' belangrijken post tusschen Barcelona en Girona. Vervolgens hernam hij op de Franschen de vesting Roses.

Bij zijne terugkomst van de Spaansche kust ontving Lord cochrane van den Admiraal gambier Instructiën ter vernieling der Fransche vloot, gestationneerd op de groote reede van Rochefort. In deze zoo gevaarlijke onderneming betoonde hij eene inderdaad ongemeene dapperheid, koelbloedigheid en stoutheid. Terwijl de vijand zich in de haven veilig waande, nam hij voor, hem door eene allergeduchtste uitbarsting aan te vallen. Hij deed in ledige tonnen 1500 vaatjes buskruid pakken, en daar bovenop 3 à 400 vuurpijlen en 2 à 3000 granaten. De tonnen waren aan elkander verbonden met kabels en ijzeren banden; en men vulde de ruimten aan met vochtige aarde, ten einde het geheel, van voren tot achteren, zoo hecht, als mogelijk was, te maken, en des te grooter kracht aan de losbarsting te geven. Lord cochrane had de stoutheid, zich op dit werktuig der verwoesting te plaatsen, met een Luitenant en vier matrozen, en naderde met zijn' brander de vijandelijke linie, de kustbatterijen braverende, die hem met gloeijende kogels konden beschieten. Toen cochrane zijne verschrikkelijke machine zoo nabij mogelijk aan den vijand had gebragt, beval hij zijner manschap, zich in de boot te werpen, en sprong daar zelf in, nadat hij den brand in den vuurpijl had gestoken, die, naar zijne berekening, hem 15 minuten tijds zou vergunnen, om de uitbarsting te ontkomen. Maar, daar de wind sterk was aangewakkerd, verteerde de vuurpijl al te schielijk, en 9 minuten waren naauw verstreken, toen de ontzettendste losbarsting plaats greep, welke ooit menschelijke kunst verzen, gevolgd

[p. 415]

van het gelijktijdig opvliegen van ongeveer 400 bommen en 3000 granaten, een' metaalregen vormende, die in alle rigtingen nederviel. Gelukkig bleef onze tweede nelson behouden; maar hij had de smart, getuige te zijn van den dood zijns Luitenants, die in de sloep den geest gaf, uitgeput van vermoeidheid en stikkende in de golven, die onophoudelijk op dezelve nederstortten. Van de vier matrozen, waren twee op het punt van om te komen, zijnde hun behoud langen tijd twijfelachtig. Toen Lord cochrane de Imperial bereikt had, ging hij onmiddellijk tot den aanval over; en hij was de éénige der Engelsche scheepsbevelhebbers, die langer dan een uur in de haven vertoefde, waar hij de Calcutta nam. Behalve dit vaartuig, verloren de Franschen drie linieschepen; terwijl het overige hunner vloot deerlijk gehavend, of genoodzaakt werd, het op strand te zetten.

Weinig tijds na deze krijgsverrigting werd cochrane benoemd tot Ridder van het Bad, en keerde naar Londen terug, om de vruchten zijner dapperheid in te oogsten.

In Februarij 1814 kwam van Douvres een persoon, de valsche tijding brengende van buonaparte's dood, met oogmerk om de fondsen te doen rijzen. Lord cochrane, naar men zegt, maakte met denzelven gemeene zaak. Het Comité van de Beurs vervolgde hem, als ook de Heeren butt, random de berenger, cochrane johnstone en zes anderen, wegens het plegen van bedrog, door de verbreiding van valsche geruchten. De zaak werd gebragt voor het Hof van 's Konings Bank, op den 8 Junij 1814, en alle de aangeklaagden schuldig verklaard. Op den 21sten werd hun het vonnis voorgelezen. Lord cochrane werd veroordeeld tot eene geldboete van 1000 pond st., eene gevangenis van 12 maanden, en, nevens de Heeren berenger en butt, een uur te pronk staan aan de kaak, vlak voor de Beurs van Londen. De overige medepligtigen werden allen veroordeeld tot eene geldboete en gevangenis, behalve cochrane johnstone en alexander mac-rea, die vrijgesproken werden.

Den 5 Julij werd eene voordragt gedaan in de Kamer der Gemeenten, tot uitwerping van Lord cochrane: deze verscheen, en hield eene verdedigingsrede. Na langdurige debatten ging de voordragt door, met eene meerderheid van 140 tegen 44 stemmen.

Den 16den werd hij, voor Westminster, met eenparige stemmen herkezen.

[p. 416]

Ter gelegenheid eener voordragt, door Lord ebrington, betrekkelijk de tentoonstelling van Lord cochrane aan de kaak, berigtte Lord castlereagh aan de Kamer, dat dit gedeelte van het vonnis hem door de Kroon was kwijtgescholden.

Ten gevolge van eene vergadering der Badridders, waar eene volmagt werd opgemaakt, waarbij francis townsend werd geregtigd, om Sir thomas, gemeenlijk genoemd Lord cochrane, van de Orde uit te schrappen, begaf zich de Heer townsend, op Donderdag 12 Augustus 1814, naar de kapel van Koning hendrik VII, in de Abdij van Westminster, en beklom eene daartoe aangebragte ladder, ten einde de banier van Lord cochrane, tusschen die van Lord beresford en Sir brent spencer geplaatst, af te nemen. Zijne wapens werden losgeschroefd van derzelver plaats in het koor, en zijn helm, pluim, mantel en degen, met al de overige teekenen der Orde, van den wand gerukt. Thans volgde het meest vernederende der plegtigheid; de banier van Lord cochrane werd met den voet buiten de kapel geschopt, van de trappen af, die derwaarts geleiden, door den Heer townsend, wapenkoning der Orde. Niets dusdanigs had plaats gegrepen, sinds de instelling der Badörde in 1725.

Nadat Lord cochrane eenigen tijd in den kerkervan 's Konings Bank had gezeten, ontsnapte hij; en, op den eigen' dag zijner ontkoming, verscheen hij in de Kamer der Gemeenten, om den eed afte leggen, als Afgevaardigde voor Westminster. Terwijl hij zich daar bevond, kwam de Heer jones, de Cipier, met eenige dienaren der Policie, en, hem met geweld wegvoerende, bragt hij hem weder naar de gevangenis, en sloot hem op in de pijnkamer, alwaar zijne gezondheid zoo spoedig ondermijnd werd, dat men verpligt was, hem meerdere vrijheid te verleenen. Niet dan na verloop der 12 maanden verliet hij den kerker.

Het gaf Lord cochrane, te midden zijner vernederinge, eenige voldoening, zijne Committenten eene inschrijving te zien openen voor het bedrag der geldboete; en, ofschoon niemand voor meer dan één stuiver teekende, was de som in weinig tijds vol en de boete betaald.

Op den dag zijner bevrijding verscheen hij andermaal in de Kamer der Gemeenten, legde den eed af, en kwam juist bij tijds, om zijne stem uit te brengen tegen eene verhooging

[p. 417]

van jaarwedde ten behoeve van den Hertog van cumberland: door eene zeldzame toevalligheid, staakten de stemmen, en de zijne besliste de verwerping des voorstels.

Het zal geene verwondering baren, dat Lord cochrane, na het verduren van zoo vele vernederingen, bedacht was, om zijn vaderland te verlaten. De Onafhankelijken van Zuid-Amerika hadden een' Admiraal noodig. Plegtig nam hij, met een feestelijk onthaal, afscheid van zijne Committenten, en scheepte zich in, om zich te gaan stellen aan het hoofd der vloot van Chili.