Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827

Bijzonderheden, rakende het begraven bij de Chinezen.

Bij de Chinezen zijn zeer vele en zeer kostbare plegtigheden in gebruik; hetgeen zeer opmerkelijk is bij een volk, dat bekend is om deszelfs gierigheid.

Zoodra een Chinees zich in het huwelijk heeft begeven, houdt hij zich bezig met hetgeen met hem gebeuren zal na zijnen dood; hij laat zich tot dat einde eene doodkist maken, en, indien hij rijk is, eene zeer kostbare graftombe vervaardigen. De doodkist plaatst hij gewoonlijk aan de deur van zijn huis, om zich dagelijks te herinneren, dat het zijn lot is, eenmaal te sterven.

Onder de Chinezen is het, gelijk eertijds bij de Grieken en Romeinen, gebruikelijk, den dood van een' vriend of bloedverwant door spelen en vermakelijkheden te vieren. Dit gebruik is algemeen onder de rijke en aanzienlijke klasse, en schijnt ten doel te hebben, om op die wijze eenigermate zijne gedachtenis te vereeuwigen. De vrienden en bloedverwanten trachten op die wijze den roem van milddadigheid te verwerven; eene omstandigheid, die, zonder twijfel, veel bijdraagt, om dit kostbaar gebruik te doen in stand houden. Voorts worden bij die gelegenheden prachtige maaltijden aangeregt. De priesters en de lijkbidders, die bij de begraving tegenwoordig

[p. 231]

zijn, worden allen voor hunnen dienst betaald, en daarenboven aan die groote feesten toegelaten. De kosten, welke men aan dezelve en aan de ververschingen, bij die gelegenheden voorgediend, gewoonlijk besteedt, maken een' aanzienlijken post uit op de onkostrekening eener Chinesche begrafenis.

De volgende opgave van dergelijk eene onkostrekening voor een Chineesch koopman, onlangs te Malacca overleden, moge daarvan ten voorbeeld strekken. (Men weet, dat het Maleische schiereiland en de naburige eilanden bewoond worden door eene groote menigte Chinezen, welker voorouders derwaarts gevlugt zijn, na de achtervolgelijke verovering van hun vaderland door de Mongolen en de Mantchoux. De voorvaderlijke zeden zijn in die soort van koloniën veel zuiverder bewaard gebleven, dan in het eigenlijk gezegd China, aangezien dezelve niet gewijzigd zijn geworden door den invloed van de zeden der veroveraars. Zoo zijn, bij voorbeeld, de Chinezen van Malacca en den Indischen Archipel de eenigen, die thans het oude nationaal kostuum dragen. Degenen, die in China gebleven zijn, zijn genoodzaakt geweest het kostuum der Mantchoux aan te nemen, dewijl het onderscheid van kostuum de minderheid in getale van de natie, die hun land had veroverd, te veel zou hebben doen uitkomen, hetgeen gevaarlijk zou zijn geweest voor derzelver veiligheid. De oude gebruiken ter eere der dooden zijn ook door die vlugtelingen zeer getrouw bewaard gebleven.)

	Harde piasters.
Doodkist van fijn hout	60
Sieraden, tot de lijkstaatsie betrekkelijk	120
Loon der priesters	60
Gewijd papier voor de offeranden	260
Tulbanden en gordels van witte stof voor de lijkbidders	325
Graf, kuil, enz.	375
Onkosten voor tooneelspelers, gedurende drie dagen en drie nachten	75
Varkens, ten getale van tien geslagt	120
Confituren van onderscheiden' aard	135
	_____
	1,530.

De som van 1,530 piasters, die gelijk staat met omtrent 3,600 guldens, kwam den erfgenamen, die dezelve betalen moesten, niet buitengewoon hoog voor. De Chinezen van alle standen en klassen hebben zulke zonderlinge denkbeelden

[p. 232]

omtrent de noodzakelijkheid dezer plegtigheden, dat, wanneer een arm man onder hen sterft, zijne familie somtijds, ten gevolge van de kosten zijner begrafenis, tot den bedelstaf gebragt wordt. Er stierf, eenigen tijd geleden, te Batavia, een Chinees; het was een eenvoudig werkman, die schulden naliet. Zijne gansche bezitting bestond in een honderdtal ropijen, die voldoende zouden zijn geweest, om dezelve af te doen; maar van die som moesten eerst 47 ropijen worden afgenomen, om hem op eene fatsoenlijke wijze te begraven, gelijk zijne familie zulks wenschte; en de schuldeischers, die allen behoeftige lieden waren, namen genoegen in het besteden van deze som tot het bedoelde einde, en zagen alzoo met goede oogen hunne schuldvorderingen te gelijk met hunnen schuldenaar begraven.