Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827

De Bruid van Lammermoor. Door Sir Walter Scott. IIde Deel. Uit het Engelsch. Te Groningen, bij W. van Boekeren. 1826. In gr. 8vo. 350 Bl. f 3-:

Lucia ashton is, gelijk wij bij het eerste deel al vermoedden, de bedoelde Bruid; en nu erkennen wij gaarne, dat het voorberigt haar te regt beklagenswaardig noemde. Haar karakter, en dat van den achtingwaardigen ravenswood, en ook die der overige hier voorkomende personen, worden goed volgehouden. Hare trotsche, geslepene, wreedaardige en wraakzuchtige moeder verhinderde het huwelijk met ravenswood, waartoe zich anders de omstandigheden schikten. En toen zij, door list en geweld gedwongen, hare hand aan eenen anderen gegeven had, bekwam haar echtgenoot een' ponjaardsteek van die hand, daar zij in eene vlaag van waanzinnigheid was. Kort daarop droeg men haar naar het graf. Ravenswood overleefde haar slechts weinige dagen; zijn leven eindigde in de golven. Hij was de laatste van

[p. 304]

zijnen stam. Ook de familie ashton is uitgestorven. - Het verhaal is ijsselijk en bijna ongeloofelijk. Het is met oud Schotsch bijgeloof, tooverij enz. doorweven. Met bevreemding lazen wij, bl. 334, het volgende: ‘Menigen lezer mag dit verhaal overdreven en romanesk toeschijnen, en hij het als de vrucht eener wilde verbeelding van een' schrijver beschouwen, die verlangt, om den volkshonger naar het verschrikkelijke voldoening te geven: maar zij, die in de geheime familiegeschiedenissen van Schotland, gedurende het tijdperk, waarin dit tooneel geplaatst wordt, bedreven zijn, zullen, onder het masker van ontleende namen en van ingevlochtene voorvallen, gemakkelijk de grondtrekken eener werkelijke en ware geschiedenis kunnen ontdekken.’ Wij zijn in die oude Schotsche geheimen niet ingewijd.