devoeringen, en zij kunnen er ook niet wel bestaan, gelet zijnde op het groot verschil in rijkdom en hoedanigheid van stof, door de gehuldigde afgescheidenen opgeleverd. Men vindt trouwens in dit stukje voorafspraak, toepassing, gebeden en alles bijeen, wat tot eene kerkelijke viering behoort. Maar, wat meer zegt: de zaken, de gevoelens, de bewoordingen, de orde maken het boekje tot eene aangename lectuur, tot eene zachte, zielverheffende herdenking aan den overledenen, tot eene waardige eerzuil voor den waardigen Mensch en Leeraar. Is eenvoudigheid het kenmerk der waarheid, dan voorzeker twijfelt niemand, of westerbaen naar overtuiging en met kennis van zaken sprak, en of hij, die door hem betreurd wordt, den naam van een groot en uitmuntend man verdiende. Deze eenvoudigheid, echter, is van alle platheid en koud verhaal het verst verwijderd. Als van de lippen eens grijzen Nestors vloeit zijne bevallige taal, den overleden vriend, zijne daden en deugden, zijne vroegere levensdagen en de naauwe vereeniging schetsende, die al vroeg tusschen hen bestond. Dank hebbe hij! dank voor alles! schoon het misschien aan 's mans nederige toegevendheid alleen moet worden toegeschreven, dat hij sommige dichtbloemen van anderen aan zijn gedenkstuk
liet hechten, die de keurige eenvoudigheid van hetzelve, in sommiger oog, zouden kunnen hinderen. Geniete hij nog lang de gezondheid en vermogens, die hem tot zulken arbeid in staat stellen!