Zeemans-woord.
‘Mijn vriend! hoe gaat gij zoo te vreê
En onbezorgd weêr naar de zee,
Waar duizenden op zijn gestorven,
En waagt ge uzelv' dus roekeloos?’
Zoo sprak ik tot een' oud' Matroos,
Die lang op zee had rondgezworven;
En daadlijk gaf hij dit bescheid:
‘Wat praat gij toch van roek'loosheid!
Waar lieten beide uwe ouders 't leven?’ -
‘Wel, op hun bedde’.... ‘En durft ge u nog te bed begeven?’
Meng. No. XII. bl. 589. reg. 4. leze men: est, et non est, ordinariae legis poenae obnoxius.
Auteursrechtvrij