Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1823

Antikritiek.

Aan de Heer j.w. ijntem. Gelieft zo goed te wesen, dit onderstaanden in het volgend Noemer van uwen Letter Oefening te plaatzen, waarmede Gij Mij zeer zult verpligte.

Aan den beoordeeler van het werk, getiteld, Den Aartsvader Jacob, en het Regentschap van Joseph, in Egipten.

1.

Gij vitter in den Hoogsten Graat,
U vitterij die kend geen maat,

Hoe! wil Gij 't al bedillen,

Moet een die wijnig heeft geleerd,
Geheel door U zijn overheerd,

Zig van U laten villen.

Neen vitter neen, om U alleen,

Zou 'k Mij te waardig achten,

In Dothans Kuil, zou ik zoo'n Uil,

Voor Euwig doen vernagten.

[p. 420]

 

2.

 

 

 

Wat hoeft dit Boek door U Gezift,

 

Daar ik met dit eenvoudig Schrift,

 

Mijn Eigen wil vermaken,

 

En ook voor Mijn's Gelijk met een,

 

Maar niet dat Gij met trotsche ree'n,

 

U Gal op mij zou braaken.

 

Neen vitters baas, Het is geen aas,

 

Voor U om op te Aasen.

 

't Gaat U niet aan, 't is slegt gedaan

 

Om zoo op mij te rasen.

 

 

 

3.

 

 

 

Ik die het meest voor mijn vertier,

 

Bragt Jacobs Leven op Papier,

 

En Meld ook Josephs Leven,

 

Zou Gij dan met een trotsche moed,

 

Dit werk vertrappen met de voet,

 

Door Mij met Lust beschreven.

 

'T is mij tot Last, Dat zoo een kwast,

 

Komt over Mij bedillen,

 

Had 'k dat Gedagt, 'k Had mij Gewagt,

 

Mijn tijd zoo te verspillen.

 

 

 

4.

 

 

 

Maar of ik denk 't is tog te laat,

 

Dus stoor ik mij niet aan U Praat,

 

't Geeft Mij vermaak te schrijven,

 

En of Gij dan U tijd verspild,

 

Met dat Gij dit mijn werk bedild,

 

Het moet Geschreven blijven.

 

Dus of Gij raasd, En of Gij blaasd,

 

Ik wil er niet om Geven,

 

't Eenvoudig stuk, Is nu in druk,

 

Geschreven blijft Geschreven.

 

 

 

a.d. jong.

 

Breukelen,

 

7 Julij 1823.